________________
(૪)માર્ગાનુસારી ભાવ પ્રગટરૂપે હોય+ પ્રમાદાદિજન્ય દ્રવ્યાદિ અવિધિઓ -વાળો ધર્મ કરાય તો તદ્ધત,
(૫) માર્થાનુસારી ભાવ પ્રગટરૂપે હોય+ પ્રમાદાદિજન્ય અવિધિઓ સંપૂર્ણ ત્યાગીને ધર્મ કરાય તો અમૃતાનુષ્ઠાન.
આમ સામાન્યથી કહી શકાય.
- પહેલું અનુષ્ઠાન આલોકમાં જ તીવ્ર-ઈચ્છા સંતોષીને જીવને પતિત કરે, & નુકસાનકારી બને.
બીજું અનુષ્ઠાન પરલોકમાં જ તીવ્ર ઈચ્છા સંતોષીને જીવને પતિત કરે, નુકસાનકારી બને.
ત્રીજું અનુષ્ઠાન માત્ર અકામનિર્જરા આપે, આત્મિક લાભ કોઈ ન કરે. 3 ચોથું અનુષ્ઠાન સકામ નિર્જરા આપે, અમૃતને ખેંચી લાવવાનું કામ કરે. 8 પાંચમું અનુષ્ઠાન ઘણી નિર્જરા આપે, મોક્ષને ઘણું નજીક લાવવાનું કામ કરે. શિષ્ય : માર્ગાનુસારિતાના ગુણો ન હોય અને આલોકના જ તીવ્ર ઈચ્છાથી 8 ધર્મ કરાય તો. એ ધર્મ આલોકસુખની ઈચ્છા પૂરી કરે જ એવો નિયમ ખરો? છે. ઉપાધ્યાય : ના. જો એ જીવ દ્રવ્યાદિવિધિઓમાં ઘણા બધા ગોટાળા વાળે છે છે તો તો એ ધર્મ એને આલોકસુખની ઈચ્છા પૂરી ન કરી આપે.
- આ જ વાત પરલોક સુખની તીવ્ર ઈચ્છામાં પણ સમજવી લેવી.
આ અભવ્યો નવગૈવેયક પામે, એ વાત સાચી. પણ એ દ્રવ્યાદિની વિધિ $ છે સાચવીને જ પામે. જો દ્રવ્યાદિવિધિ ને સાચવે, તો નવરૈવેયક અપાવે એવું પુણ્ય છે છે જ ન બંધાય. છે. ' બસ, એજ ન્યાય બધે લગાડવો. નવગ્રેવેયક માટે ઘણું પુણ્ય જોઈએ, તો એ છે માટે ઘણી દ્રવ્યાદિવિધિ જોઈએ. એનાથી ઓછા ઓછા ભૌતિક સુખાદિ માટે ?
ઓછું ઓછું પુણ્ય જોઈએ, તો એ માટે ઓછી ઓછી પણ દ્રવ્યાદિવિધિ તો ? જોઈએ જ. એમ જેને આલોકમુખાદિ મેળવવા છે, એ જો દ્રવ્યાદિવિધિમાં ઘણી જ બધી ગરબડ કરે, તો આલોકસુખ અપાવનાર પુણ્ય જ ન બંધાય, તો આલોકસુખ ન મળે. એટલે આલોકસુખ અપાવે એવા પુણ્ય માટે જેટલી દ્રવ્યાદિવિધિ જરૂરી હોય એટલી તો એણે પાળવી જ પડે. જો એ ન પાળે, તો આલોકસુખાદિ ન મળે.
શિષ્ય : માર્ગાનુસારિતાદિ ગુણો હોય, એ મોક્ષેચ્છાથી જ ધર્મ કરે એવું ખરું? એને આલોકસુખાદિની ઈચ્છા થાય કે ન થાય ? એવી ઈચ્છાથી એ ધર્મ કરે કે નહિ ? કરે તો એ વિષ-ગર બને? કે ન બને?
- ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૦ (૪૧) )