________________
જી
RoR)
ඒහෙයකටයට
વગેરે દોષો સેવી બેસે, અને એટલા અંશમાં એનું ચારિત્ર મલિન બને પણ ખરું જ.
દા.ત. માંદગીના કારણે પ્રતિક્રમણ ઉભા ઉભા ન કર્યું, એ અપવાદ. પણ ટેકો લીધા વિના બેઠા બેઠા પ્રતિક્રમણ કરવાની શક્તી હોવા છતાં પ્રમાદસુખશીલતાના કારણે ટેકો લઈને પ્રતિક્રમણ કર્યું..... તો આ પ્રમાદજન્ય અવિધિ દોષરૂપ બની રહે. એમ ગુરુ પાસે જઈને પ્રતિક્રમણ ક૨વાનું સામર્થ્ય હોવા છતાં માંદગીનું આલંબન લઈ પોતાના જ સ્થાને પ્રતિક્રમણ કરે, માંડલીને બદલે અલગ પ્રતિક્રમણ કરે,. .આ બધી પ્રમાદજન્ય અવિધિઓ દોષરૂપ બની રહે.
એમ માંદગી હોવાથી દોષિત ગોચરી લાવવી પડે ત્યારે ક્રીત સ્થાપનાદિથી ચાલી જતું હોવા છતાં આધાકર્માદિ દોષ સેવે, શુદ્ધ વસ્તુની તપાસ કરવાની તક હોવા છતાં એ ન કરે..... આ બધી પણ પ્રમાદજન્ય અવિધિઓ છે. આવા અનુષ્ઠાનો નબળા ચોક્કસ, પણ નુકસાનકારી કે ઝેર જેવા ન માનવા. ઉલ્ટું આવા જ અનુષ્ઠાનોથી જીવ ધીરે ધીરે મોક્ષ માર્ગ તરફ આગળ ધપે છે. ભલે આ અનુષ્ઠાનોને અમૃત ન કહો, પણ આ વિષ-ગર કે અનનુષ્ઠાન પણ નથી, તદ્વેતુ નામનું સદનુષ્ઠાન જ છે.
તું જ કહે કે
પરિક્ષામાં વિદ્યાર્થી ૧૦૦% લાવે તો અતિ-અતિ શ્રેષ્ઠ ! પણ કોઈક ૯૯% લાવે, કોઈક ૯૮% લાવે. કોઈક ૭૦%... કોઈક ૬૫% લાવે... છતાં આ બધા પણ Pass તો ગણાય જ ને? તેઓ આગલા ધોરણમાં જાય ખરા ને? તેઓ First Class માં તો ગણાય જ ને ?
હવે એ તો સ્પષ્ટ વાત છે કે જેણે ૯૯% લાવ્યા છે, તેણે ૧% જેટલી ભૂલ તો કરી જ છે, એમ જેના જેટલા ટકા ઓછા છે, તેનામાં તેટલી ભૂલ તો છે જ, એની તો કોઈપણ ના પાડી ન શકે. છતાં આ વિદ્યાર્થીઓ પ્રશંસાપાત્ર બને છે, આગળ વધનારા બને છે....એ પણ નક્કર હકીકત છે. ૨! ૩૫ વાળા ય Pass ગણાય છે, અને આગલા ધોરણમાં જાય છે...તદ્દન ઠોઠ વિદ્યાર્થીઓ આ રીતે ૩૫% મેળવીને ય Pass થાય, ત્યારે એમને ય આનંદ થાય, લોકો પણ આશ્વાસન આપે કે ચાલો, માંડ માંડ પણ Pass તો થયો.
એમ જેની પાસે માર્ગાનુસારિતાદિ ભાવ પ્રગટરૂપે છે, તે જીવોમાં બાકી બધી અવિધિ હોય તો પણ એ પ્રમાદાદિજન્ય અવિધિના કારણે તેઓ ૧%, ૨% વગેરે ગુમાવે. છેલ્લે ઘણી બધી અવિધિ હોય તો ૬૫% પણ ગુમાવે, પણ માર્ગાનુસારિતાનો ભાવ - ક્રિયાસદ્ભાવાદિ ગુણોના પ્રતાપે એ ૩૫% તો મેળવી ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન (૩૮)
=
...
ROOKH