________________
થી પણ વપ્રશંસા પરનિંદા કરતા ભવ ભટકે. ધન ૭૦
ાધ્યાયી, તપ, વ્યાખ્યાતા સમી છે
વી મુશ્કેલીઓ ઉભી થાય. ર લોકો જુએ એ રીતે કદિ ન પાઠવવું કે પાઠવ્યા પછી પણ લોકો એ સ્થાન જોઈને છે વી) અનુમાન કરી શકે કે “સાધ્વીજીએ પરઠવ્યું છે.” એ રીતે પણ કદિ ન પરઠવવું. છે આમ આપાત-અસંલોકની વિચારણા કરી. ( અનાપાત-સંલોક અને આપાત-સંલોક બે ય ભાંગામાં સાધુ કે સાધ્વીજીથી અંડિલ ન હું વી જવાય. (આગળ બતાવેલ પુલ વગેરે સ્થાનો અનાપાત સંલોક સ્થાન કહેવાય.) વી)
એમાં ય જો બીજી કોઈ આપાત અસંલોકવાળી જગ્યા ન મળે તો સાધ્વીજીઓ જ્યાં માત્ર છે. ૨ બહેનો આવતા હોય એવા સ્થાનોમાં સ્પંડિલ જાય. ભલે એ આપાત+સંલોક હોય. પણ વી પુરુષોના આગમન કે સંલોકવાળા સ્થાનમાં ન જાય. છેઆપણે આપણી કે આપણા સંયમની જેટલી કાળજી નથી કરતા એના કરતા હજાર ગણી છે. (૨ કાળજી શાસ્ત્રકાર ભગવંતો આપણી અને આપણા સંયમની કરે છે. માટે જ તો નાની નાની રે વી તમામે તમામ બાબતો એકદમ વિસ્તારથી, ઝીણવટ પૂર્વક આપણને સમજાવે છે. વી છે આ શીલરક્ષા નામનાં અતિગંભીર મુદ્દા માટેની કાળજીઓ છે. એમાં રખે ને કોઈ પ્રમાદ Rા કરે જો આમાં પ્રમાદ કર્યો અને ૧૦-૧૫ મિનિટ માટે પણ કોઈકના હાથમાં ફસાયા તો ? વી પછી પસ્તાવાનો પાર નહિ રહે. ૨૦-૩૦-૪૦ વર્ષનું. સંયમજીવન પણ જાણે નિરર્થક ગયેલું વી. આ લાગવા માંડશે.
આવું કંઈ જ ન થાય એ માટે ખૂબ ખૂબ અપ્રમત્ત બનવું. વી, આમ “સાધુઓ માટે અનાપાત+અસંલોક સ્થાન અને સાધ્વીજીઓ માટે આપાત+ વી, ૨ અસંલોક સ્થાન ઉચિત છે.” એ શાસ્ત્રજ્ઞા આપણે જોઈ ગયા અને એમાં કેટલાક અપવાદ (૬) પણ જોઈ ગયા. વી (૨) અનુપઘાતિક: જે સ્થાનમાં અંડિલ જવાથી સંયમનો ઘાત, આત્માનો સ્વનો ઘાત વી છે કે શાસનનો ઘાત ન થાય તેવું સ્થાન અનુપઘાતિક કહેવાય.
સંયમના ઘાતવાળા સ્થાનો વી (ક) તાજા ખેડેલા ખેતર વગેરેમાં સ્પંડિલ જઈએ તો પૃથ્વીકાયની વિરાધના થાય. વી,
(ખ) જે ઝાડનું થડ હાથીના પગ જેટલું જાડું હોય, તેવા ઝાડની ચારેબાજુ એક એક હાથ ૨ સુધીમાં સ્પંડિલ જઈએ તો ત્યાંની સચિત્ત, મિશ્ર માટીની વિરાધના થાય. વી (ગ) નદી કાંઠાની કે તળાવ કાંઠાની ભીની રેતીમાં અંડિલ જઈએ તો ત્યાં મિશ્રજલની વી.
GeGGGGG
GGGGGGGGGGGGGGGGGGG
આ વિરાધના થાય.
સવીર, વીર વીર વીર, વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૦ (૧૦૮)વીર વીર વીર વીર વીર ર