________________
ગોચરી-પાટલા બેઠક લેખની ઈત્યાદિક ઉપકરણો, વડીલો લઈ લે, ત્યાર પછી, ગુરુશેષ માની જે લેતા. ૧૧, ૧૯
હોવાથી તેઓને બધું પચે. એટલે તેઓને છાશાદિ લેવાની જરૂર ન પડે એ શક્ય છે. પણ એ ન્યાય સાધુમાં લગાડવો નહિ.
ર
છર્દિત : સાધુને વહોરાવતા કે વહોરાવવાના નિમિત્તથી જો ખાદ્ય વસ્તુ જમીન પ૨ ઢોળાય તો એ છર્દિત દોષ કહેવાય. ત્યાં ગોચરી ન વહોરાય.
(ક) તરપણીમાં કે નાના પાતરામાં ખાખરા વહોરાવવામાં ટુકડા નીચે ઢોળાતા હોય છે. ર દૂધ વગેરે વહોરાવતા ત૨પણીની બહાર પણ દૂધ ઢોળાય. છૂંદો-મુરબ્બો વહોરાવતા એના ચાસણીના ટીપા નીચે ઢોળાય. ઘડા વગેરેમાં પાણી વહોરાવતા થોડુ-ઘણું પાણી નીચે ઢોળાય. ખોરાક કે પ્રવાહીનું એક ટીપું પણ નીચે ઢોળાય તો ત્યાં સાધુથી વહોરી ન શકાય.
ત્રણવાર પાણીથી ધોયેલા ચોખ્ખા પાત્રમાં પણ ઘી વગેરેની સુગંધથી ખેંચાઈને સંકડો કીડીઓ ચડી જતી અનુભવાય છે. તો સાક્ષાત્ ઢોળાયેલા ટીપા-દાણા માટે તો પુષ્કળ કીડીઓ દોડી આવવાની શક્યતા છે જ. એટલે આ ટીપા ઢોળાઈ જવા એ સામાન્ય દોષ નથી. ત્યાંથી અવર જવર કરનારાઓના પગ નીચે કેટલી ય કીડીઓ મરી જાય. એ બધાનો દોષ સંયમીને લાગે.
(ખ) જેનું મુખ ઓછામાં ઓછુ એટલું તો પહોળુ હોય જ કે એની વચ્ચેથી અંદર હાથ નાંખી બહાર કાઢવા છતાં આજુબાજુ ક્યાંય સ્પર્શે નહિ એવું બની શકે. તેવું જ પાત્ર વાપરવાની શાસ્ત્રાજ્ઞા છે. હવે તર૫ણી-ટોક્સી-ઘડા વગેરેના મુખ નાના હોવાથી એમાં ૨ ખાખરા વગેરે વહોરવામાં નક્કી આમ તેમ થોડુંક તો ઢોળાઈ જ જાય.
વળી નાની પાતરી વગેરેમાં વહોરવામાં પણ છર્દિત દોષ લાગવાની સંભાવના ઘણી છે. મનને થોડુ મોટું કરી શક્ય હોય ત્યાં સુધી મોટા પાતરાઓમાં જ વસ્તુ વહોરીએ તો આ દોષનો પરિહાર કરી શકાય છે.
૨
(૮૦)(ગ) શાસ્ત્રકારોએ ગરમ વસ્તુ વહોરવાની સ્પષ્ટ ના પાડી છે. ઉકાળેલું પાણી પણ ગરમ તો નથી જ વહોરવાનું, પરંતુ ઠંડુ કર્યા બાદ વહોરવાનું છે. એની પાછળ ઘણા કારણો ૨
છે.
• ગરમ વસ્તુ વહોરાવતા ગૃહસ્થના પણ હાથ દાઝે, ક્યારેક ગરમ વાસણ હાથમાંથી પડી જાય, વસ્તુ ઢોળાઈ જાય, નીચે એ ગરમવસ્તુના કારણે ઘણા જીવો મરે. જો એ ગરમ ર પાણી-દૂધ-દાળ વગેરે ગૃહસ્થના હાથ-પગ ઉપર જ ઢોળાય તો એ બળી જાય.
• ઘણીવાર તો ત૨૫ણીમાં એટલી બધી ગરમ વસ્તુ આવે કે છેક માંડલીમાં આવ્યા બાદ પણ એ ત૨૫ણી ઉંચકીને માંડલીમાં વસ્તુ વહેંચવી ભારે પડી જાય. વહેંચનારે બે ત્રણવાર ૨
વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૭ (૧૨) વીર વીર વીર વીર વીર