Page Text
________________
અથવા તાલીમ સમી નીવડી. બે જ વર્ષમાં તેમણે તમામ-છએ ઉપધાન વહી લીધાં. વર્ધમાનતપનો પાયો ૧૯૮૯ના ફાગણ સુદિ પૂનમે તેમણે નાખવો આરંભ્યો. તે વખતે દર વર્ષે એક ઓળી કરવાનો તેમણે સંકલ્પ કર્યો હતો. પરંતુ ૧૯૯૬ના આસો સુદિ પૂનમ સુધીમાં તેમણે રફતે રફતે બત્રીશ ઓળી કરી લીધી. ઓળી દરમિયાન બીજાં અનેકવિધ નાના-મોટાં તપ ચાલુ જ રાખ્યાં, એટલું જ નહિ, પણ એ તપ-નિમિત્તે, ચાલુ ઓળીમાં ઉપવાસ કરવાના થાય, તો તેના વળતરરૂપે, ઓળી પૂર્ણ થયા બાદ, જેટલા દિવસ ઉપવાસમાં ગયા હોય તેટલાં આંબેલ જુદાં વાળી આપવાની પદ્ધતિ તેમણે અપનાવી હતી. સં. ૧૯૮૬માં તેમણે ચૌદશનું તપ અંગીકાર કરેલું. પ્રત્યેક ચૌદશે ઉપવાસ કરવાનો, અને બને તો તે દિવસે પૌષધ વ્રત પણ; આ તપ સં. ૨૦૦૧માં પૂરું કરવાની તેમની ગણતરી હતી. પરંતુ પાછળથી તો ચૌદશના ઉપવાસનો સંકલ્પ તેમણે જીવનના અંત સુધી જાળવી રાખ્યો. એટલે સુધી કે વર્ધમાનતપની ઓળીમાં સિદ્ધિતપ ચાલતો હોય, તેમાં પારણાનું આંબલ ચૌદશના દિવસે આવતું હોય, અને તે ઉપર સાત કે આઠ ઉપવાસ કરવાના હોય, તો પણ તે ચૌદશનું આંબેલ નહિ પણ ઉપવાસ જ કરતા. મૌન એકાદશીની આરાધના સં. ૧૯૮૮ થી અને જ્ઞાનપંચમીની ૧૯૮૯થી આદરી ; આરાધના ક્રમશઃ સં. ૨૦૦૮માં અને ૧૯૯૬ માં પૂરી થાય તે રીતે. પરંતુ આ બન્નેના ઉપવાસ (ક્રિયાપૂર્વક જ) તેમણે જીવનભર ચાલુ જ રાખ્યા. પોષદશમીની શ્રી પાર્શ્વનાથ - કલ્યાણકની આરાધના ૧૯૯૦ થી આરંભી. અષ્ટમી (આઠમ) નું તપ ૧૯૮૯થી આરંમ્મુ, ૧૯૯૮માં પૂરું થાય તે રીતે. ૧૯૯૦માં વીશસ્થાનકપદની આરાધના એકાસણાથી શરૂ કરી. ૧૯૯૪ સુધીમાં ૧૪ ઓળી કરી. દર વર્ષે બે ઓળી કરવાની જ. યાદ રહે કે આ બધી વાતો છગનભાઈની છે. એટલે કે દીક્ષા લીધા પહેલાંની અવસ્થાની છે. સં. ૧૯૯૪-૯૫-૯૬ દરમ્યાન સળંગ બે વર્ષીતપ કર્યા. બીજા વર્ષીતપમાં ગજરાબહેને પણ સાથ આપ્યો. આ ઉપરાંત, ૧૯૯૪-૯૫માં જ, સિદ્ધિતપ, ૪૫ આગમ-તપ, ચૌદ પૂર્વતપ, અષ્ટાપદજીનો તપ, બાવન જિનાલય તપ, ચોવીસ જિનનો તપ, ક્ષીરસમુદ્ર તપ, ૧૬ અને ૮ ઉપવાસ, ત્રણેકવાર ૭ ઉપવાસ, ચોવિહાર છઠ્ઠ કરી ૭ યાત્રા - ચાર વખત (૧૯૮૯ થી ૧૯૯૫માં) જેવા વિવિધ તપ છગનભાઈએ કર્યા. શ્રી શાંતિનાથ ભગવાને મેઘરથ રાજાના ભવમાં કરેલ તપ-એ નામે ઓળખાતી એક આરાધના પણ તેઓએ આ ગાળામાં કરવા ધાર્યાનું તેમની નોંધમાં છે. પરંતુ તે તપ ક્યારે કર્યું તેનો સ્પષ્ટ નિર્દેશ નથી. આ તો વિશિષ્ટ તપોની વાત થઇ. પરંતુ તેવુ કોઇ તપ ચાલુ ના હોય તેવા દિવસોમાં પણ ઉપવાસ, આંબેલ કે એકાસણાબેસણાં તો નિયમિતપણે ચાલુ જ રહેતાં. વ્રત-નિયમોની વાત કરીએ તો, સં. ૧૯૯૦ થી બાર પર્વતિથિ તથા વાર્ષિક છ અઠ્ઠાઇઓમાં બ્રહ્મચર્ય-પાલનનો તેઓ બન્નેએ નિયમ કરી લીધેલો. અને ૧૯૯૫માં માગશર શુદિ પાંચમે, પાલીતાણામાં, બાર વ્રત અને ચોથું વ્રત-સર્વથી, માવજીવ, વિધિપૂર્વક બન્નેએ અંગીકાર કર્યા હતાં. ૧૯૮૯ થી વર્ષની ત્રણે ચોમાસી ચૌદશના પૌષધોપવાસની પ્રતિજ્ઞા હતી જ,
૧૫
| SR No. | 005771 |
| Book Title | Aacharya Kumudchandrasuri Jivan Katha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sheelchandravijay |
| Publisher | N N Shah |
| Publication Year | 2010 |
| Total Pages | 92 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 12 MB |