________________
લીલાવતી-સુમતિવિલાસ શેઠને રાસ :
: ૨૭
”
છાને આપે મહો૨, પ્રગટ યે પરાજી, હિયે રાખી હોર, મહેતાજી મનમેજી. ૧૦ એ કહી ચૌમી ઢાલ, ઉદયરતન ઉલ્લાસે, સુણી વિય વચણ રસાલ, ધન્ય જે ન પડે પાસે. ૧૧
| (સર્વગાથા ૨૭) * દોહા (સેરડી રાગમાં) વયણ નયણ વિલાસ, સુરની પરે કરતાં સહી, બાર વરસ ષટ માસ, વલી ગયા આશા વશે. ૧ આથ નો આવ્યો છેહ, વેશ્યા કહે તવ વલ્લા, આપણું વેરણ એહ, લખમી સર્વ લીધી હરી. ૨ વારૂ મેહન વેલ, એ પાસે દીસે છે, રૂડી રૂપારેલ, દહી સાટે કરી એ વયણ. ૩
- ઢાલ પન્નરમી (સોરઠી ચાલે.) એમ વાત કરે છે જે હવે, સલુણી આવી તિહાં તેહવે, શિર લેઈ મહીની મટકી, ત્યારે કામસેના કહે ત્રટકી. ૧ મહીની માતી મહાઆરી, હૃતે તુજ આતો હારી, છાંયડો જેતિ ગર્વ ગહેલી, વાર્તા આવે કેમ વહેલી. ૨ કહી સાટે તે ઘર માહરૂં, લૂંટી ભરીયું ઘર તાહરૂં, તાહરી આંખડી કામણગારી, તું તે દીસે છે વડી ધૂતારી. ૩ આજ મહેતેજ ઉધારે, મટકી માગે તુજ લારે, દેશું દિન એથે કામ, મનડું રાખજે તું ઠામ. ૪
