________________
૧૬ :
- રાસ ષટૂક સંગ્રહ વારૂ પરેજી. ૨. ભણતાં ભણતાં ગ્રંથ ભણાવે, લતાં રલતાં ઋધિ સંપજે છે; શનૈઃ શને પંથે ચલાયે, ઈટે ઇટે ગઢ નીપજે છે. ૩. સેવા કરતાં મન વશ થાયે, ડગે ડગે ચઢીયે ડુંગરે જી; લખતાં લખતાં લહિયે હવે, ઉદ્યમ દારિદ્રને હરે છે. ૪. સસરાની એ સીખ સુણીને, વાત એની તેણે મન ધરી છે; દિવસ જરંતાં પીયરે જાયે, વૈર વાલ ઉદ્યમ કરી જી. ૫. ઈમ ચિંતિને ઊઠી ઢાકાને, વાત કહે લીલાવતી જી; વેશ્યાશું જઈ વેર વસાવું, સાસર વાસે કરૂં તેવતી જી. ૬. દાઢા દખણ ચીર મગા, પાંચપટાને ઘાઘરે જ કાંચલીમાંહે નંગ જેડ, માંડું વેશ્યાશું મજાગરે છે. ૭. નાક પ્રમાણે નથડી ઘડાવે, પાય પ્રમાણે મેજડી જી; હયા સેહે તે હાર મગા, કાને ત્રટી હીરે જડી જી. ૮. માંડવગઢની મેંદી મગા, ચંદેરીની ચૂંદડી જ; તેટલી દાઢા ત્રેડવમાં રહે છે, ઘૂઘરીઆલી ઘાટડી જી. ૯. સાસર વાસને કાજે જે જે, જોઇયે તે સંભારીને જી, ગવાર માંહે ભરો ગેલે, વિગતેશું વિચારીને જી. ૧૦ વારૂ પાંચે વસ્ત્ર પહેરાવે, સસરાને રલીયામણું છે; પાટ પછેડી પટેલું જોઈએ, સાસરીયાને સોહામણા જ. ૧૧. સાતમી ઢાલે સાસર વાસે, કીધે ઉદયરતન કહે છે, સાસરીયે જે બેટી બેલા, ત્રેવડ સઘલી તે કહે છે. ૧૨. | ( સર્વગાથા ૧૩૪ )