________________
૧૯૪ :
* સ ષક સંગ્રહ
પર્ષદા દેખી હસવા લાગી, દેવતા દીશે મહિલે, સ્ત્રીને છણે વંદન કીધી, જીણરે પ્રભુ ઉત્તર દેલો રાહ ૯૪ હેલે મત ને મરે હા, એ છે એની ગુરુણી, ઈમ જાણુને વંદના કીધી, પાછલા ભવની પરણી.રા. લ્પ જુબાહુ છણ નામ જ હૂત, મયણરેહા એ નારી, ધર્મ તણે છણે સાહજજ દીનું,એ હૃએ સુર અવતારી.રા૯૬ મયણરેહા રે કારણ ઈણને, મણિરથ ભાઈએ માર્યો, ઉપદેશ દેઈ સંથારે સáહ્યો. મયગુરહાયે તાર્યો. રા૯૭ મયણરેહા સતી મનમાંહે જા, કંત શ્રીશે છે મહારે, ઈણ અવસરમે સંજમ લેઉ, પછી વિદ્યાધરને સારે. ૨૦ ૯૮ ભરી પરષઢામે મયણરેહા ઉઠી, બેલે બેકર જોડી, આજ્ઞા દ્ય સ્વામી સંયમ લેઉં, ટાલ ભવની કેડી. ૨૦ ૯ દેવ કહે થાને આજ્ઞા મહારી, યે થે સંયમ ભારે, યુગબાહૂ તે ઉરણ હૂએ, મયણરેહાને તા. ર૦ ૧૦૦ મુજને તે વિદ્યાધર લ્યા, પરવસ વાત પ્રકાશી, કઠે વિદ્યાધર કહે દેવતા, મય વિદ્યાધર નાસી.રા. ૧ મયણરેહાએ સંયમ લીને, જ્ઞાન ભણે ગુરુણ પાસે, વિનય કરીને આજ્ઞા પાલે, સમિતિ ગુપ્તિ અહિઆસે.રા. ૨ દેવ તે મનમાં હર્ષ જ પામ્ય, પૂજે પ્રભુના પાયે, સાધુ સાધુ સર્વ વાંકીને, આબે જિણદિશિ જાયે.રા૩ દેવતા આપણે ઠામ પહોતે, મયણરેહા સંયમ પાલે, બાલક માતા રણમાં મૂકે, આપણ પુણ રખવાલે.રા. ૪