________________
૧૭૬ :
: રાસ ટુક સંગ્રહ
છે દેહા છે પુરમેં પડહ વજડાવીયે, લઈ સહુ કોનાં નામ; કામલતા વેશ્યા ઘરે, કુણ મૂકી ગયો રામ. ૧ ગલિયાં ગલિયાં ગુંજતાં, મલિયા માણસ થેક, શેરી શેરી સાંભ, કેઈ ન બેલે લોક. ૨ ચહુટા વિચ વાજે પડહ, તે સહુકેનાં નામ; કાન્હડ કઠયારો કહે, એ તે મહારાં ઢામ. ૩. આગે ઉભો આયને, એહવી ભાખે ભાખ; એ દમડા છે માહરા, એવી ઢઉ છું શાખ. ૪ કઠિયારાને કર ગ્રહી, આ રાય હજૂર; અધિપતિ દિઠે આવે, એ તે વડે મજૂર. ૫ રાય પૂછે કાન્હડ પ્રત્યે, તે જેડ કિમ દામ; કઠિયારે કાનડ કહે, થે સુણજે મુઝ સ્વામ. ૬ વીતક વાત કહું એને, સાંભલજે સહુ સંત; કાન્હક કઠિયારો કહે, તે દાખુ દષ્ટાંત. ૭
હાલ છઠ્ઠી (રાગ સેરઠ : ચત્તની-એ દેશી) કઠિયારો માંડી વાત રે, વાત રે, ભારી વેચું દિનને રાત, એક દિવસ મુનિસર મલિયા રે,
મલિયા રે, પાતક સવિ દુર ટલિયા. ૧
| | ત્રુટક | પાતક સાવિ દરે ટલ્યાં, સુણિ મુનિવરની વાણી ચેથા વ્રતની આખડી, મેં લીધી હિત આણી...૨
