________________
૧૭૦ :
: રાસ પદ્ધ સંગ્રહ એટલી મુઝને આખડી, સદગુરૂ કેરી શી ખ; પરમેસર પરસાઇથી, ભલી કરી છે શીખ. ૫. હવે કઠિયારો પ્રણમીને, આ આપણે ગે; પૂનમ પરનારી તજ, નિજનારી શું નેહ. ૬ કરે ઉઢર આજીવિકા, રાખે વ્રતની રેખ; કાહડ કડિયાર તણે, જન્મ કૃતારથ લેખ. ૭
ઢાલ ત્રીજી (બાલ હ દિસિ ઉદ્ભ-એ દેશી) ઈણ અવસર આ તિહાં સખી, વાયુ વર્ષા કાલ. ગગન ધડુકે મેહુલો સખી, પાણી વહે પડનાલ રે. ચિહું ઢિશિ જલે ખલક્યા ખાલ રે,વલિ નદી વહે અસરાલ રે સરપૂરિત ફૂટ પાલ રે, વર્ષાઋતુ આઈ મેહનાએ આંકણી. ૧ મોર વિંગેરે ડુંગરે સખી, ડર ડર હાદૂર સર, બપૈયા પિયુ પિયુ કરે સખી, ગગન કરે ઘનઘોર રે, વા તિહાં મન્મથ જોર રે, વિરહાકુ કઠિન કઠેર રે, હિયડું ન રહે ઈદે ઠેર રે. વર્ષ ૨ વીજલીયાં કંડ માંડી સખી, ગગન કરે ઘડાટ રે, જલ થલ સવિ જલ પૂરિયાં સખી, વહે નહિં કાંઠા વાટ રે, જલથલ સવિરૂધ્યા ઘાટ રે, હલ કર્ષણ વાહે જાટ રે, જલ પેઠે વસુધા ફાટ રે. વર્ષા. ૩ ઉદરવૃત્તિ કરવા ભણી સખી, હવે કઠિયારો કહું, રજુ કુહાડે કર ગ્રહી, રડવડતો ગયો રાન રે, નદીયાં વહે અસમાન રે, વહિયાં એ તરુવર રન રે, ગણતા કેઈ નાવે જ્ઞાન રે. વર્ષા૪
