________________
૧૫૪ :
: રાસ ષક સંગ્રહ સુંદરી સર્વ સમુદાયશું, મેલી તેણે ઠામ, પુરમાં મંત્રી પરવ, થાનક જોવા કામ.. ૨
હાલ એકવીસમી છે | ( નારે પ્રભુ નહીં માનું–એ દેશી) તવ એક વેશ્યા વાહી તે વનથી સમુઢાય શું નિજગેહે રે, લેઈ ગઈ લંપટ લલચાવી, તે નવલ વધૂને નેહે. ૧ શ્રોતારસ ચાખોને, અહો શીલ સદા ફલ અંબ,
રૂડી પરે રાખીને એ આંકણી. આચરણ ગણિકાનાં અવલોકી, ચુગતિ સ તસ જોઈ રે, સુંદરી નિજ શીલ રાખવા કાજે,ચિત્તમાં વિચારે ઈ.શ્રો ૨ સા ગુણએરી એક એરામાં, પેઠી કમાડ જડીને રે, શીલ પ્રભાવે તે ઉઘડે નહી, અનેક ગયા અડીને. શ્રી ૦૩ પહેલા પણ તે પુરમાં પ્રેમઢા,
વિજયસિરિનામે જેહો રે, કોઈક રાજકુમરે કરી હાંસી, તવ નાસીને તેહ. શ્રી ૪ તે પણ શીલ ૨પા કાજે, કેઈક દેઉલ માંહે રે, પેઠી કમાડ જડીને પિતે, તેણે અવસર ત્યાંહે. શ્રો. ૫ વ્યતિકર તે જાણી વસુધેશે, નિજપુર અનરથ ભીતે રે, કોટવાલને કહી પુરમાં, પડહો વજડાવ્યો પ્રીતે. શ્રી ૦૬ કમાડ જે એ ત્રણે ઉઘાડે, બોલાવી ગાણ નારી રે, અદ્ધરાજ આપી નૃપ તેહને, પરણાવે સ્વકુમારી. શ્રોવ ૭ પડા તે ત્યાં છબી પ્રધાને બોલાવી તે બાલી રે, પૂરવ રહસ્ય કહીને ત્રણે, સુપરેશું સમજાવી. શ્રો. ૮