________________
ધર્મબુદ્ધિ અને પાપબુદ્ધિને શસ : : ૧૫૧ જવ આસન આપ્યું તેણે રે, તવ તિહાં બેસી પ્રધાન, પૂછે પુરની વારતા રે, સા કહે થઈ સાવધાન. ૪ વિદેશી સાંભળે માહરી વાત, નગરતણે અવરાત, માંડી કહું સુવિખ્યાત. વિ. (એ કર્યું છે, એક વિસ છેડાં આવીયો રે, તપસી એક મહત્ત, તે મુજ તાતે નાત રે, ભજન કાજે અંત વિ૦ ૨ આપી મુજને આગના રે, રાજાએ મનરંગ, પીરસે પુત્રી પ્રેમશું રે, અશન એહને બહુ ભંગ. વિ. ૬ જબ હું ગઈ તસ પીરસવા રે, તવ દેખી મુજ રૂપ, વિષયરસે વાહ્યો થકે રે, પડયે મેહને કુપ. વિ. ૭ નિશિ મુજ પાસે આવતા રે, રક્ષકે અલી તેહ, સેપ્યો નૃપને પ્રહસને રે, લહી અપરાધ અ છે. વિ. ૮ ગુલીયે દેવરાવીયે રે, રોષભરે રાજ, આરતિ ધ્યાને તે મરી રે, પામ્યો રાક્ષસ તન્ન. વિ. ૯ નગર તેણે ઉઝાડીને રે, વૈરે બાંધી રાજન. મુજને મેહે કરી ઉંટડી રે, થાપી એણે થાન. વિ. ૧૦ રોજ આવે છે રાક્ષસી રે, હાં કરવા મુજ સાર, તેને કહ્યું મેં એક રે, માત સુણે સુવિચાર વિ૦ ૧૧
અરણ્યમાંહે હું એકલી રે, કિમ રહું તવ કહે તેહ, ચોગ્ય વર મલશે યઢા રે, તવ પરણાવશું નેહ. વિ૦ ૧૨ આરતિ તેજીને બહાં રે, વલી કહું સુણ વચ્છ વાત, સુખે રહે તું તિહાં લગે રે,જિહાં લગે ન મેલે નાથ. વિ. ૧૩
