________________
૧૪૪ :
[: રાસ ૫ર્ક સંગ્રહ
કહે કવિ ઉદયરત, એ પન્નરમી ઢાલમાં તે લાલ એ, પુણ્યનાં ફલ સુણી એહ, થજે સહુ ચાલમાં હે લાલ થ૦ ૭.
| (સર્વ ગાથા રરર) | | દોહા છે હવે કેતાએક દિન પછી, શ્રીપતિ શ્રેષ્ઠી તેહ, વણજ સલુજી પૂરીયાં, વાહણ જાવા ગેહ. ૧ મંત્રીને મન મોઢશું, સમય જણાવા સોય; માણસ મેલ્યું તેડવા, સહદેશી પણું જોય. ૨ શીખ લઈ સસરા કને, સૌભાગ્યસુંઢરી નારી; સાથે હેઈ સજજ થયે, મંત્રી સર તેણવાર. ૩. મૂલ્ય કરી અદ્ધ રાજ્યનું આપ્યાં પ્રવાહણ આઠ; મણિ સેવન રયણે ભરી, સસરે સબલે ઠાઠ. ૪ ઉધિ તટ લગે આવી, સસરો પરિકર લેહ,
લાવી પાછો વલ્યો, જલ ઝરતે નયણે હ, ૫ તવ મંત્રીને શેઠ તે, વાહણ હકારી વેગ, સમુદ્રમાંહે તે સંચર્યા, નિજ મને ધરતા નેગ. ૬
છે ઢાલ સેલમી છે (જિમ તરૂડાલે હા જી, વસતિ વાનરો–એ દેશી) રતને ભરીયાં હોજ વહાણ વિલેકીને
સુરવધૂ સરખી નીરખી સુંદરીજી, લેભે ઉો હે જી શ્રીપતિ શેઠ તે,
ચિત્તમાંહે ચિંતે ઈમ કપટ કરી જી. ૧
