________________
૧૪૭ :
: રાસ ષક સંગ્રહ બહુ ધન આપે તે સહી, કર્તા હર્તા તેહ, નિહાલ કરે નિશ્ચય સહી, નવલ જે બાજે નેહ. ૨
છે હાલ તેરમી (બેડલે ભાર ઘણે છે રાજ, વાત કેમ કરો છે-એ દેશી) એકદિન તેણે એવું આલેચી, રૂપ બનાવ્યા , અતિસુંદર ભૂષણ ધરી અંગે, કરે ખલકાવતી ચૂડે. ૧ પોતે મેહ ધરી મનમાંહે આવી મંત્રી પાસે એ આંકણી. કણયરી કાંબ તણપરે લલકી, જીણે કેડને લંક, વાસગ નાગ હરાયે વેણે, મુખે જ મયંક. પિ૦૨ અંજિત બે લોચન અણિયાલા, જાણે કામનાં બાણ, ભમરી મિશે બે ધનુષ્ય ચઢાવી, પુરૂષના વીધે પ્રાણ. પ૦૩ સેવન રેખા તે સેહ, નાકે નિર્મલ મેતી, મુખ મરડીને અંગૂઠીમાં, જપે ફરી ફરી જતી. પ૦૪ કર્ણ ભૂષણની કાંતે એપી, ગંડસ્થલનાં રૂપ, દામણીયાં દીપે દોય પાસે, શિર સેંથે અનૂપ. પ૦૫ પીનપયેધર ભારે નમતી, સુરતરૂ શાખા જેમ, હીયે નવસર હાર વિરાજે, પગ પગ દાખતી પ્રેમ. પ૦૬ ઉંડી નાભી ને પાતલપેટી, જજરને જમકારે, પાછું વલમાં પુરૂષને પાડે, સુંદરી જે સંસારે. પિ૦૭ એહવું રૂપ સજીને અદ્દભુત, તેરમી ઢાલે તેહ, ઉદયરતન કહે પ્રેમે પહતી, ગણિકા મંત્રી ગેહ. પોલ૮
(સર્વ ગાથા ૨૦૨)
