________________
: ૧.૨૫
ધર્મ બુધ્ધિ અને પાપબુધ્ધિને રાસ : શેત્રુજ્ય ગીરનાર, તીરથ જઈને હો પાછે તે વલીયા જિસે, આવતાં પંથ વિચાલ, મંત્રીશ્વર મહાપુ હો, સાહમ તિહાં મલી ડિસે. ૬ સમય લહીને સંઘ, સચિવે તે સઘલે હે જમણ કાજે નોતર્યો, તેહને અસંબલ દેખી,
રસોઈ કરવાને હે ઉદ્યમ સહુ સંઘે કર્યો. ૭ ભરી એક જલને કુંભ, સંધવાલને ચૂલે હે સઘલે જલ રેલી કઢા, કમત રાંધશે કેય, મુજ પામરને કરે પાવન હ મંત્રી ઈમ ભાખે મુકા. ૮ - અસમંજસ અવકાત, અવકી સંઘવાલ હો મનમાંહે ચિંતે ઈગ્યું, અશન એહનું રહો દૂર, . પિતાનું પણ ભોજન હે આજ ન કરી શકીયે કિશું. ૯, સહુ મલી સંઘનાં લોક, માંહોમાંહે આલોચે હો હવે શું કરશું અદે, પિતાનું ભરવા પેટ,
સમરથ એ નહી ફેકટ વયણ મહા વદે. ૧૦ કહે કવિ ઉદયરતન, ચતુરનર સહુ સુણજે હા કહુ છું જેથી ઢાલમાં,
