________________
અનુમતિપણે નિર્વિકા૨પણું હોય અને એ ભાવનાથી ઉત્તમ યશ મેળવે તે ખોટો આડંબર કરે નહિ. શુભ યોગ કંથામાં પ્રીતિ રાખે.
ભાવાર્થ : શાસ્ત્રો ઘણાં છે તે હકીકત છે અને તેમાં પારંગત તો કોઇક વિરલ મહાત્મા જ બની શકે છે, એમ સમજી-સ્વીકારીને આ દૃષ્ટિવાળો આત્મા એવા શાસ્રમર્મજ્ઞ ગુરૂ ભગવંતના વચનને માથે ચઢાવીને તદનુસાર જીવન જીવવાનો શુભ પ્રયત્ન કરે છે. પણ શાસ્ત્રો ઘણાં હોવાની વાત આગળ કરીને, અશાસ્ત્રીય જીવનમાં અટવાતો નથી.
ગુરૂમુખે શાસ્ત્રોનો સાર ગ્રહણ કરીને તેને પોતાના જીવનનો સાર બનાવવો તે જ આત્માર્થીનું કર્તવ્ય છે.
આ કર્તવ્યના પાલનમાં તારા દૃષ્ટિ અચૂક પ્રકાશ પાથરે છે, બળ પૂરે છે, મનને અસાર સંસાર તરફ ઝૂકવા નથી દેતી. પણ મન – વચન – કાયાના યોગોને યોગ દૃષ્ટિની પુષ્ટિમાં પ્રવર્તાવે છે.
દૃષ્ટિને બીજે બધેથી ખસેડીને આત્મામાં પરોવવી, આત્મસ્વભાવમય બનાવવી તે ઉત્તમ લક્ષ્યની સિદ્ધિ ત્રિવિધે, ત્રિકરણ યોગે થતી દેવ-ગુરૂની ભાવપૂર્વકની ભક્તિ, ઉત્તમ યોગકથાઓ પ્રત્યે અસીમ પ્રેમ, ગુણવંતનાં બહુમાન, તત્ત્વ જિજ્ઞાસા, ઉચિત આચરણ, ભવવૈરાગ્ય, ઉચિત કર્તવ્યમાં ઉલ્લાસ, સ્વચ્છંદ ત્યાગ આદિ ઉત્તમ ગુણોની સેવનાથી થાય છે. આ બધા ગુણો જેનામાં હોય છે તે આત્મા તારાદૃષ્ટિવાળો કહેવાય છે.
૪૬
આઠ દૃષ્ટિની સજ્ઝાય
