________________
આ વ્યાખ્યાન શ્રવણ, ચૈત્ય પૂજા, તીર્થયાત્રા, શ્રુતભક્તિ, ગુરૂભક્તિ, તપ, દાન, સ્વાધ્યાય, ચિંતન, મનન વગેરે તરફની તેની આંતરિક રૂચિની પ્રબળતા તેને તેવા જ નિમિત્તોનો યોગ કરાવી આપે છે.
આ એક એવો નિયમ છે કે જે માણસના મનમાં જે ભાવ ઉત્કટતા પામે છે તેવા સંયોગનો તેનો યોગ થાય છે અને કદાચ તેમાં વિલંબ પડે છે, તો પણ તે ઉત્કટ ભાવથી તેના આત્માને લાભ થાય જ છે.
એટલે શુભ ભાવમાં રમણતા વધારવી તે આપણું કર્તવ્ય છે, તેનાથી અશુભ ભાવને આકર્ષનારા અશુભ બળો નિર્બળ બને છે, શુભકરણીમાં અંતરાય ઓછા થાય છે, જીવનનો પ્રવાહ ઉર્ધ્વગામી બને છે.
મોહનીય કર્મના ક્ષયોપશમ પછી જ સહજ ગુણોમાં સહજ રમણતા રહેતી હોય છે એ વાત સાચી. તેમ છતાં ભાવેલો ઉત્કટ ભાવ પોતાની અસર પેદા કરીને જીવને તથાપ્રકારના શુભ નિમિત્તોનો યોગ કરાવીને આત્માની ભૂમિમાં ઉત્તમ યોગબીજોનું વમન કરાવે છે.
એટલે આપણા મનનું વલણ કઈ દિશામાં છે તે આપણે તપાસવું જોઇએ.
જો તેનો ઝોક સાંસારિક સુખો તરફ હોય તો તેને ત્યાંથી
૨૮.
- આઠ દૃષ્ટિની સઝાયા.
