________________
ઉગ્રહણ, પ્રકાશના, ચિંતના, ભાવના. (૭) બીજ કથાના શ્રવણમાં સ્થિરમતિ, તેનો શુદ્ધ ઉપાદેયભાવ.
આમાંનું એકેક બીજ પણ ઉત્તમ છે. તો પછી તે બધાં સાથે મળ્યાં હોય તો પૂછવું જ શું ?
ઉત્તમ ભૂમિમાં, ઉત્તમ પ્રકારનું બીજ વાવવા માત્રથી કામ પતી જતું નથી. પણ તેની માવજત કરવી પડે છે. તેને સમયસર પાણી પાવું પડે છે. તેની આસપાસ ઉગી નીકળેલા નકામા ઘાસને ઉખેડીને દૂર કરવું પડે છે. તેમજ બીજા ભયોથી તેની રક્ષા કરવી પડે છે. સુરક્ષા માટે વાડ ઊભી કરવી પડે છે.
બરાબર આ જ રીતે આત્મામાં વવાએલા આત્મભાવના બીજને ઉદારતા, ધીરજ, ગંભીરતા, શાન્તિ, સંવેગ, નિર્વેદ આદિ ગુણો વડે સાચવવું પડે છે.
આમ કરવું તે ધર્મ છે, ન કરવું તે અધર્મ છે. આમ કરવામાં ચતુર મિત્રાદૃષ્ટિવાળો જીવ અવંચક યોગને પામે છે.
અવંચક યોગ એટલે વંચે નહિ, વાંકોચૂંકો જાય નહિ, એવો અમોઘ, અચૂક, અવિસંવાદી રામબાણ યોગ.
આ યોગને પામેલા જીવને ધર્મ ઉપર સ્નેહ જાગે છે. આ યોગ જ એવો છે કે તેના પ્રભાવે આત્માધિકાર આગળ આવે છે. આત્મગુણ સેવાય છે. આત્મસ્નેહ પોષાય છે અને સંસારમાંની આસક્તિ પાતળી પડતી જાય છે.
આઠ દૃષ્ટિની સજ્ઝાય
૨૪
....