________________
સમ્યજ્ઞાન અને ક્રિયાપૂર્વકની ભક્તિથી કર્મો કપાય છે, કષાય ક્ષીણ થાય છે. રાગ-દ્વેષ મંદ પડે છે. સંસારાસક્તિ મોળી પડે છે.
સમ્યગું જ્ઞાન તે દેવાધિદેવના ગુણોનું, ઉપકારોનું યથાર્થ જ્ઞાન.
હાર્દિક ભક્તિ, હૃદયમાં દેવાધિદેવના ઉપકારો વસી જાય છે ત્યારે શરૂ થાય છે. દેવાધિદેવના અનંત ગુણોની ગંગામાં મન સ્નાન કરતું થાય છે ત્યારે સાચી ભક્તિ સાકાર બને છે.
હું અવગુણથી ભરિયો, તું ગુણગણનો દરિયો.”
એવા સમ્યગૂજ્ઞાનપૂર્વકની ક્રિયાને મુક્તિના અંગભૂત કહી છે અને અસંમોહ ક્રિયારૂપ ચારિત્રને શીધ્ર મુક્તિફળ દાયક કહ્યું છે.
આ ચારિત્રની પ્રાપ્તિ માટેની લાયકાત સમ્યગૂ જ્ઞાનપૂર્વકની ક્રિયામાંથી જન્મે છે.
પાપ કાર્યમાં રૂચિ ઘટવાથી ધર્મકાર્યમાં રૂચિ વધે છે.
પાપ અકાર્ય છે એવા સમ્યગુજ્ઞાનમાંથી ધર્મ સત્કાર્ય હોવાનું ભાન જન્મે છે.
જે વિચાર, વાણી તેમજ વર્તનથી આત્મા દૂભાય તે પાપ.
સ્વ સ્વરૂપની પ્રાપ્તિથી આત્માને પાછો પાડે તે બધા જ પાપ છે. તેમાં પરભાવરમણતા, બહિરાત્મભાવ, વિષયકષાયના સેવનની વિચારણા, જડનો રાગ, જીવનો દ્વેષ, ગુણીજન મત્સર, સુખીજન દ્વેષ વગેરેનો સમાવેશ થાય છે.
આઠ દૃષ્ટિની સઝાય
૯૬ .....