________________
(દર્શનભાવના. શુભનો આશ્રવ, અશુભનું રોકાણ તે ચારિત્રભાવના. વિષયો વિષ જેવા, શરીર અશુચિમય, અનાદિ ભવભ્રમણનું ચિંતવન તે વૈરાગ્ય ભાવના છે. પરમેષ્ઠિરૂપે આપણા આત્માનું ચિંતવન કરવું તે જ્ઞાન. તેથી આપણો આત્મા પરમેષ્ટિરૂપે બને છે. પંચ પરમેષ્ટિમાં આપણો આત્મા સ્થાપન કરવો તે દર્શન. અતિ ઉત્તમ વસ્તુ હોય તેનો આદર ન રહે તે અવિનય છે. નાના બાળક પણ સમજ્યા વિના દવા ખાય તો નિરોગી બને છે. સમજ્યા વિનાનું ઔષધ ગુણ કરનારૂં જ છે.
નમસ્કાર એ સાર છે, પણ તેમાં મન જોડીએ, તે સારનો સાર છે. જે વખતે જેવો ઉપયોગ રાખીએ તેવા થવાય. અડસઠ અક્ષર જોતી વખતે તેમાં જોડાવું. આત્મા ક્ષણવાર પણ પરમેષ્ઠિ બન્યો તેમાં એટલું સામર્થ્ય છે કે મોક્ષમાર્ગમાં વિજ્ઞભૂત કર્મોનો ક્ષય થાય. માટે જ ધ્યાન એ કર્તવ્ય છે.
ધ્યાનનું ફળ બોધિ, બોધિનું ફળ સમાધિ, સમાધિનું ફળ સિદ્ધિ. બોધિમાં ચતુઃ શરણગમન, દુષ્કૃતગઈ, સુકૃત અનુમોદન, સમાધિમાં દુષ્કૃતવર્જન. એક ઇર્યાવહિથી બોધિ, સમાધિ, સિદ્ધિ મળે છે.
બીજાનો નાનામાં નાનો ગુણ જોવો. પોતાનો નાનામાં નાનો દોષ જોવો. મન ભગવાનમાં લાગતું નથી, તેનું કરણ ગુણ જોયા નથી. પિંડ જોવું તે પિંડસ્થ. નામ લેવું તે પદસ્થ. આકાર જોવો તે રૂપસ્થ, સિદ્ધનું ધ્યાä રૂપાતીત ધ્યાન. ભગવાન સામે હોવા છતાં ગુણ દેખાતા નથી પણ હવે જોવાની ટેવ પાડવી. પ્રભુના મુખ કમલનું દર્શન તે ચાર પ્રકારનાં આજ્ઞા વિચયાદિ ધ્યાન બતાવે છે. કારણ કે તેમના મુખ કમલમાંથી તે ધ્યાન પ્રગટ થયેલાં છે. બીજાની ઇચ્છાને માન આપવું તે ઇચ્છાકાર. બીજાની
