________________
૫
શ્રી આન’ઘન-ચાવીશી
ધાર૦ ૨
ધાર૦ ૩
એક કહે સેવિયે વિવિધ કિરિયા કરી, ફેલ અનેકાંત લેાચન ન દેખે; ફળ અનેકાંત કિક્રિયા કરી ખાપડા, રડવડે ચાર ગતિમાંહે લેખે ગચ્છના ભેદ બહુ નયણુ નિહાલતાં, તત્ત્વની વાત કરતાં ન લાજે; ઉદરભરણાદિ નિજ કાજ કરતાં થકાં, માહુ નડિયા કલિકાલ રાજે. ધચનનિરપેક્ષ વ્યવહાર જૂઠો કહ્યો, વચનસાપેક્ષ વ્યવહાર સાચા; વચનનિરપેક્ષ વ્યવહાર સ'સારફળ, સાંભળી આદરી કાંઈ રાચે. ધાર૦ ૪ દેવ-ગુરુ-ધમ ની શુદ્ધિ કહેા કેમ રહે, કેમ રહે શુદ્ધ શ્રદ્ધાન આણેા; શુદ્ધ શ્રદ્ધાન વિષ્ણુ સ` કિરિયા કરે, છાર પર લીંપણું તેડુ જાણેા. પાપ નહીં કોઇ ઉત્સૂત્ર ભાષણ જિસ્યા, ધર્મ નહીં કોઇ જગ સૂત્ર સરીખા; સૂત્ર અનુસાર જે ભવિક કિરિયા કરે, તેહનું શુદ્ધ ચારિત્ર પરિખો. એહ ઉપદેશના સાર સંક્ષેપથી, જે નરા ચિત્તમાં નિત્ય ધ્યાવે; તે નરા દિવ્ય બહુ કાળ સુખ અનુભવી, નિયત્ ‘આનંદઘન’ રાજ પાવે. ધાર૦ ૭
ધાર૦ ૫
ધાર૦ ૬
૧૫. શ્રીધમનાથ જિન સ્તવન
જિનેશ્વર. ધર્મ ૦ ૨
ધ ૦૩
(રાગ–ગાડી, સારીંગ; દેશી રસીઆની; કોઈ સ્થાને સારંગ રસીઆની દેશી એમ લખેલ છે. ) ધમ જિનેશ્વર ગાઉ રંગછું, ભગ મ પડશે હા પ્રીત, જિનેશ્વર; ખીજો મનમ ́દિર આણું નહિ, એ અમ કુલવટ રીત, જિનેશ્વર. ધરમ ધરમ કરતા જગ સહુ ફીરે, ધરમ ન જાણે હા મમ, જિનેશ્વર; ધરમ જિનેશ્વર ચરણ ગ્રહ્યા પછી, કોઈ ન બાંધે હા ક પ્રવચન અંજન જો સદ્ગુરુ કરે, દેખે પરમ નિધાન, જિનેશ્વર; હૃદય-નયન નિહાળે જગધણી, મહિમા મેરુ સમાન, જિનેશ્વર. દોડત દોડત દોડત ઢોડિયા, જેતી મનની ૨ે દોડ, જિનેશ્વર, પ્રેમ પ્રતીત વિચારો હુંકડી, ગુરુગમ લેજો ૨ જોડ, જિનેશ્વર. એક પખી કિમ પ્રીતિ પરવડે, ઉભય મળ્યા હોય સ ંધિ, જિનેશ્વર; હું રાગી હું મેહે દીએ, તું નીરાગી નિરખધ, જિનેશ્વર. પરમ નિધાન પ્રગટ મુખ આગળે, જગત ઉલ્લધી હા જાય, જિનેશ્વર, જ્યાતિ વિના જુએ જગદીશની, અધો અંધ પુલાય, જિનેશ્વર. ધ ૬ નિરમળ ગુણમણિ રાણુ ભૂધરા, મુનિજન માનસ હંસ, જિનેશ્વર; ધન્ય તે નગરી ધન્ય વેળા ઘડી, માત-પિતા કુળ વંશ, જિનેશ્વર. ધ૦૭ મન મધુકર વર કર જોડી કહે, પદરજ નિકટ નિવાસ, જિનેશ્વર; ઘનનામી ‘આન’ઘન' સાંભળેા, એ સેવક અરદાસ, જિનેશ્વર. ધ૦ ૮
ધર્માં૦ ૪
ધ ૦૫
ધ
૧