________________
શ્રી આન’ઘન-ચાવીશી
અ—આપે તો . સમ્યક્ત્વ-શુદ્ધ દેવ-ગુરુ-ધર્મ પર શુદ્ધ શ્રદ્ધા સગપણુસ બંધ-કયુ`', તે એકલા તેની સાથે જ નહિ, પણ તેના સગાસંબંધીઓ સાથે પણ પાકો સબંધ કીધા અને મિથ્યામતિને તહેામતદાર તરીકે કે ગુનેગાર તરીકે ઓળખી લઇને એને તેા ઘરમાંથી જ બહાર હાંકી દીધી, કાઢી મૂકી. (૪)
ટમા—સમકિત સગાઇ કીધી, સત્તાગમ સાધાદિ પરિવાર સાથે સુદૃઢપણે; મિથ્યામતિને અપરાધિણી-પાપકારિણી જાણીને ઘરથી-મનમંદિરવાસના ઘરથી સંજ્ઞારૂપથી પણ બહાર કાઢી. (૪)
વિવેચન—આ ગાથામાં પાંચમા મિથ્યાત્વ દોષના નિવારણની વાત કરે છે. સમકિત સાથે એના આખા પરિવાર સાથે સ`બધ--સગપણ કર્યું અને તે પણ ગાઢ સંબંધ કર્યા. અને મિચ્ચાબુદ્ધિ–મિથ્યાત્વ સાથે એને એટલા વાંધા પડી ગયા કે તેને અપરાધ કરનારી તહેામતદાર ગણીને ઘરથી બહાર ધકેલી દીધી. સમ્યક્ત્વના સડસઠ ખેાલની વાર્તામાં સમતિના સ‘બધીએ શમ, સંવેદ, નિવેદ, આસ્તિકય અને અનુક પાને ઉપર જણાવી ગયા છીએ. એની સાથે એ સમ્યકત્વના પરિવારની સાથે—એણે સગપણ સ્નેહુસ બધ કર્યાં.
૩૬૪ ]
ખરી વસ્તુને ખાટી માનવી તે મિથ્યા; ખાટાને-સાચું માનવું, ધર્મને અધમ માનવા તે મિથ્યાત્વ. એના અનેક પ્રકાર છે :
પ્રથમના મિથ્યાત્વને અભિગ્રહમિથ્યાત્વ કહે છે. તેમાં કુદેવને સુદેવ માને, ગુરુને સુગરુ માને, અધર્માંતે ધમ માને. આવી રીતે ગભપુચ્છ પકડ્યુ તેને છેડે જ નહિ, હઠ કદાગ્રહથી બાપદાદાની હઠ પકડીને કુગુરુને મૂકે નહિ.
ખીજ મિથ્યાત્વદોષ અનભિગ્રહિક મિથ્યાત્વ. તે બધા દેવને સરખા માને. સુદેવ અને કુદેવને સરખા માને. એને ખરાખોટાનો ભેદ્ય થતા નથી. એ ખરે વિચાર જ કરતે નથી. એ અધર્મીને પણ ધમ માને.
ત્રીજો મિથ્યાત્વને પ્રકાર તે અભિનિવેશિક મિથ્યાત્વ. તેમાં તે સત્યદેવને માને નહિ, પણ બાપદાદાએ કયું' તેમ જ કર્યા કરે. સાચા ધમ` જાણે પણ તેને સ્વીકારી ન શકે. ચાથે સાંશયિક મિથ્યાત્વ. એ વીતરાગનાં વચનમાં શકા કરે. એના સંશયનું નિવારણ થાય જ નહિ.
મૂઢતાથી ખબર ન પડે તે પાંચમુ અનાલેગિક મિથ્યાત્વ. એકેન્દ્રિય પ્રમુખ જીવેને આ મિથ્યાત્વ હાય છે. એને ધકની ખબર જ પડતી નથી.
શબ્દા—સમષ્ટિત = શુદ્ધ દેવ-ગુરુ-ધર્મ' ઉપર શુદ્ઘ શ્રદ્ધા. સાથે = જોડે, ના સંબંધમાં, સગાઈ = સ્નેહસંબંધ, પ્રેમ. કીધી = કરી. સપરિવાર તેના પરિવાર સાથે, શમ, સંવેગ વગેરે તેના કુટુબીજા, સુ = ની સાથે. ગાઢી = ગાઢ, પાકી, જીવ હાડોહાડ. મિથ્યામતિ = ખાટી બુદ્ધિ, ખાટામાં સારાપણાની બુદ્ધિ. અપરાધણ = અપરાધિની, તહોમતદાર. જાણી = ઓળખી, શોધી કાઢી. ધરથી = !તાના ગૃહમાંથી, પોતાના ઘરેથી, બાહિર = બહાર, છેટે, આવે. કાઢી = ફેંકી દીધી. (૪)