________________
જિનવર જગદીશ, જાસ મોટી ગીશ, નહિ રાગ ને રીશ, નામીયે તાસ શીશ માતંગ સુર ઈશ, સેવ શતિ દિશ; ગુરૂ ઉત્તમ અધીશ, ભાખે પદ્ય સુશિષ.
શાસન નાયક વિરજીએ, પામી પરમ આધાર તે રાત્રિ જન મત કરે છે, જાણી પાય અપાર છે; ધુવડ કાગને નાગના એ, તે પામે અવતાર તે નિયમ નેકારણી નિત્ય કરે છે, સાંજે કરે ચેવિહાર તે. ૧ વાસી બાળ ને રિંગણાં એ, કંદમૂળ તું ટાલ તે. ખાતાં ખટ ઘણી કહી છે, તે માટે મન વાલ તે કાચા દૂધ દહિં છાશમાં એ, કઠળ જમવું વાર તે રૂષભાદિક જિન પૂજતાં એ, રાગ ધરે શિવનાર તે. ૨ હેલી બળેવ ને નેરતાં એ, પીપળે પાણી રેડતે; શીલ સાતમનાં વાસી વડાં એ, ખાતાં માટી ખેડ તે; સાંભળી સસક્તિ દઢ કશ એ, મિથ્યા પર્વ નિવાર તે સામાયિક પડિક્કમણાં નિત્ય કરો એ, જિનવાણીજગસાર તે. ૩
તુવંતી અડકે નહિ એ, ન કરે ઘરનાં કામ તે તેહના વંછીત પૂરશે એ, દેવી સિદ્ધાયિકા નામ તે હિત ઉપદેશ હર્ષ ધ એ, કેઈ ન કરશો રીશ તે; કીર્તિકમળા પામશે એ, જીવ કહે તસ શિશ તે. ૪