________________
તી
[63]
વખતે કૌશાંખીનુ શાસન ચલાવતા. ભ॰ મહાવીરને એણે ભભ્ય સત્કાર કરેલેા. ભગવાન એ વખતે ચ ંદ્રો ત્તરાયણ નામના ચૈત્યમાં ઉતરેલા.
એક દિવસે ઉદયનકુમાર, માતા ભૃગાવતી તથા ઉડ્ડયનની ફાઈ જયંતી–શ્રાવિકા ભગવાનના દર્શને ગયાં. ભગવાનના મુખેથી કેટલીક ધર્મકથા સાંભળ્યા પછી તેઓ પાછા ફર્યાં. માત્ર જયંતીને કેટલીક શકાઓનું સમાધાન કરવાનું હાવાથી તે ત્યાં રોકાઇ ગઇ.
એવુ તે જયંતીને શુ પૂછ્યું હશે ? સાધારણ સ્ત્રી પાતાના ઘર–કુટુંબ-પરિવાર સિવાય બીજી ચિંતા નથી રાખતી. માટે ભાગે દેહમાં કોઇ પ્રકારનું સાધ્ય કે અસાધ્ય દર્દ રહ્યા કરતું હાય, પુત્ર કે પતિના સબંધમાં ઉદ્વેગ કે અશાંતિ રહેતાં હોય કે ખીજી કાઈ આફત માથે ઝઝૂમતી હાય તે તેનાં કારણુ અને નિવારણની ભાત ભગવાનના મુખેથી સાંભળવાની લાલચ થઇ આવે. ભગવન્ ! એ રીતે પડિતાના અને અબુધાના પણ આશ્વાસનના ઝરારૂપ હતા. ધર્મપ્રેરણાના ધાધરૂપ હતા. કાઇ પણ ભવી જીવ એ વહેતા ધેધમાંથી એકાદ અંજલિ પી જાય.
પુણ્યથી સુખ અને પાપથી દુઃખ મળે છે એ સાદું પણુ અર્થગંભીર સૂત્ર જિજ્ઞાસુઓને ભગવાન જુદી જુદી રીતે સમજાવતા. અસહ્ય દુઃખથી માણુસ મૂંઝાઇ જાય અને બુદ્ધિશાલીએની બુદ્ધિ અહેર મારી જાય ત્યારે ભગવન પેાતાના જ્ઞાનમળે ભૂતકાળની–ગતજન્મની ભૂલે મતાવી, આત્મશુધ્ધિને અમેઘ ઉપાય સૂચવતા. જયંતી શ્રાવિકા
