________________
[૭૦] મારીઓ બધી વ્યવસ્થા થઈ ચૂકી હતી. બુદ્ધિન ભંડારરૂપ અભયકુમાર પોતે જ જ્યાં આગેવાન હોય ત્યાં વ્યવસ્થામાં કંઈ ખેડ-ખામી ન હોય. ચેટક રાજા વૈશાલીને આગેવાન ક્ષત્રિય-રાજા હતા. એને પડયે વેણ ઝીલવા વૈશાલીના ક્ષત્રિય કુમારે તૈયાર રહેતા. તે પિતાની પુત્રી રાજગૃહીના મહારાજાને પરણાવવા અનિચ્છુક હતે. એટલે જ અભયકુમારે વિશાલીમાં છુપે વેશે રહી, સુકાને છાની રીતે નસાડવાની તડામાર તૈયારીઓ કરી રાખી હતી. વિશાલીમાંથી જમીનની નીચે ભેંયરું ખોદાવી, રાજગૃહીના સીમાડા સુધી પહોંચાડેલું. સુજયેષ્ઠાએ આ યરામાંથી ભાગી છૂટવું એવી બધી ગેહવણું થઈ ચૂકી હતી. સુજયેષ્ઠા જાય તે પછી ચેલણ જીવી જ કેમ શકે? એટલે ચલણાએ હઠ પકડી કે “હું તારી સાથે જ આવીશ.” સુઝાએ બહુ બહુ પ્રકારે એને સમજાવી, પણ તે એકની બે ન થઈ. ન છૂટકે એકને બદલે બને બેનેએ ભેંયરાના માર્ગે ભાગી જવું એ નિર્ણય કર્યો. ચત્ર શુદિ બારશને દિવસ મુકરર: કરવામાં આવ્યો.
મહારાજા શ્રેણિક-બિંબિસાર પિતે સુકાને તેડવા ભોંયરાના પ્રવેશદ્વાર પાસે આવ્યા હતા. વૈશાલી અને રાજગૃહી વચ્ચે હંમેશા વૈમનસ્ય જેવું રહેતું. વિશાલીનું ગણતંત્ર, બિંબિસાર જેવા એકચકી રાજવીઓ રખેને પચાવી જાય એવી વૈશાલીવાસીઓને ચિંતા રહેતી અને બિંબિસાર પણ તક મળે તે ચંપાની જેમ જ વૈશાલી ઉપર પિતાને ઝંડે રોપવાના અભિલાષ ધરા-.
. આવી સ્થિતિમાં જે ચેટકને કે લિચ્છવીઓના.
