________________
સુઘોષા
૧૪૯
દિવસે અને રાત્રે ઉંઘમાં પિતાના સગાભાઇનું પ્રેત તેની નજર સામે આવી ઉભી રહેતું. એ પ્રેત અદશ્ય થાય ન થાય એટલામાં એના સ્નેહાળ માતાપિતા જાણે આઘે ઉભા રહી એનો તિરસ્કાર કરતા હોય એવાં દ તેની નજર આગળ ખડાં થઈ જતાં
આખરે સુષાના સ્વરે એને સદબુદ્ધિ સુઝાડી. એ પિતાના ભાઇના પરિવારને સઘળી સંપત્તિ સંપી, સંસાર તજી દઈ, પશ્ચાત્તાપ અને લોકકલ્યાણની તપશ્ચર્યામાં પૂર્વનાં પાપને બાળવા દૂર-અતિ દૂર નીકળી ગયે.
સુષાના સ્વરે કોણ જાણે આવા કેટલાય પાપીઓ ઉહાર્યાં છે. એ એક જીવંત તીર્થક્ષેત્ર ગણાતું હતું.
આજે એ સુવાના સ્થાનને કે આશ્રમને પણ કંઈજ પત્તો નથી લાધત. જે વૃદ્ધ ભિક્ષુએ, સાઠ સાઠ વરસ સુધી લોકસેવા કરી અને પિતાના હાડ અને ચામડી સમપી, સુષાના સ્વરમાં સ્વર્ગીય પાવનકારી રણકાર પ્રકટાવ્યો તે વૃદ્ધ ભીક્ષુનું નામ પણ લગભમા ભુલાઈ ગયું છે. એમ કહેવાય છે કે જે વખતે ભિક્ષુઓનાં ટોળે-ટોળાં આ ભૂમિ છોડી ગયાં તે વખતે મહાપરિશ્રમે તેઓ પોતાની સાથે આ સુષા પણ લઈ ગયા હતા. ચીનમાં-ડુંગરની ખીણમાં હજી એક સ્થળે આવો ઘંટ છે
