Page Text
________________
13
કરી જોયા છે, પણ હજી બચ્ચારાનું ઠેકાણું પડ્યું નથી મેઈનસ્વીચ ઑફ કરો : અને પડવાનું પણ નથી. કેમકે મેઈન સ્વીચ હાથમાં બીજો એક પ્રસંગ કહું. એક ગામડીયો કોઈ આવી નથી, મનનું મૂળ કયાં પડ્યું છે એ જાણ્યા શહેરની હૉટલમાં ઉતર્યો. ત્યાં રૂમમાં પંખો ચાલુ હતો. વિના ઉપર ઉપરથી ઈલાજો કરવાનો કોઈ અર્થ નથી. પેલો ગામડીયો શરદીનો દર્દી હતો. તેનાથી હવા મેઈન પોઈટ શોધો :
ખમાતી ન હતી. તેણે પંખા સામે નજર કરીને બૂમ - એક મોટી ફેકટરી એકાએક બંધ થઈ ગઈ. મારી. બસ ! તોય પંખો બંધ ન થયો. તેણે ફરી રોજનું લાખો રૂપિયાનું નુકશાન થવા લાગ્યું. માલિકે જોરથી બૂમ મારી, અલ્યા બસ ! તોય પંખો ઉભો ન મોટમોટા કૉલીફાઈડ ઈજનેરોને, મીકેનીકોને
રહ્યો. ગામડીયાને ગુસ્સો આવ્યો. એ ડાંગ લઈને બોલાવ્યા. હથોડા મારી મારીને થાકયા પણ સંચા
ઉભો થયો. પંખાની વચ્ચે લાકડી ખોસીને ફરતો
અટકાવી દીધો અને કહી દીધું હવે આમનો આમ ચાલુ થયા નહિ. છેવટે એક અનુભવી ગામડીયો આવીને શેઠને કહે કે બોલો શેઠ ! ફેકટરી ચાલુ કરવી
ઉભો રહેજે નહિતર તારી ખેર નથી. વૉર્નંગ આપીને
જેવો એ નીચે બેઠો કે તરત જ પંખો પાછો ફરવા છે ? ભાઈ ! બસ કર ! હું થાકી ગયો છું. હથોડા
મંડ્યો. ગામડીયાથી રહેવાયું નહિ. એણે ડાંગ ઉગામી મારી મારીને માણસોના બાવડા દુખવા આવ્યા તોય
અને પંખાને આડેધડ ઝૂડવા મંડ્યો. પંખાના તાડીયા ઠેકાણું પડ્યું નથી. શેઠ ! મારા માટે માત્ર બે મિનિટનું
વળી ગયા પણ પંખો બંધ ન રહ્યો. આ તડાતડનો કામ છે. એક ચાન્સ આપો. ડૂબતો તરણું પકડે એ
અવાજ સાંભળીને બાજુની રૂમવાળા દોડી આવ્યા. ન્યાયે શેઠે તેને કહ્યું કે ચલ, તું બી ટ્રાય કરી જો.
અરે ભાઈ ! શું થયું છે ? ગામડીયો કહે સાલાને ના પેલાએ આખી ફેકટરીમાં પહેલાં ત્રણ રાઉન્ડ માર્યા.
પાડું છું તોય ફર્યા કરે છે. ઘનચક્કર લાગે છે. આટલો બધા મશીનો તપાસી જોયા પછી એક મશીનના
ઠોકયો તોય હજી ઉભો રહેતો નથી. પાડોશી સમજી કૉર્નર પર એણે ધીરેથી એક હથોડો માર્યો અને મશીનો
ગયા એમણે આસ્તેકથી પંખાની સ્વીચ ઑફ કરી દીધી. ફટાફટ ચાલવા લાગ્યા. શેઠ તો તાજુબ બનીને જોતા
પંખો તરત બંધ થઈ ગયો. ગામડીયો કહે “લાતો કે જ રહી ગયા.
ભૂત બાતોંસે નહિ માનતે.' ખબરદાર જો હવે હલ્યો | ઑફિસમાં લઈ જઈ ગામડીયાને ચા પાણી છે તો ! પંખો ચૂપચાપ ઉભો રહી ગયો. કરાવી બીલ બનાવવા કહ્યું. ત્યારે તેણે રૂા. દેશ માણસ મનનો પંખો ઑફ કરવા માટે હજારનો ચેક માગ્યો ત્યારે શેઠ કહે એક નાનો ગામ ગયા
એક નાના ગામડીયાની જેમ લાકડીઓ લઈને મંડી પડ્યો છે, ફટકો મારવાના દશ હજાર હોતા હશે ? ગામડીઓ પણ કઈ સ્વીચ ઑફ કરવી તે તેના ધ્યાનમાં આવ્યું કહે શેઠ ! ફટકો મારવાનો ચાર્જ માત્ર એક રૂપિયો નથી માટે બધી મહેનત વ્યર્થ જઈ રહી છે. સો ગણ્યો છે, પણ હથોડો કઈ જગ્યાએ મારવો એ માળની આખી બિલ્ડીંગ પગેથી ચડીને છેક ઉપરના પોઈન્ટ શોધવાનો ચાર્જ ૯૯૯૯ રૂપિયા ગણ્યો છે. માળે પહોંચ્યા પછી તેને ખબર પડી કે ચાવી તો નીચે શેઠે ખુશ થઈને દશ હજારનો ચેક પેલાના હાથમાં રહી ગઈ છે. બધી મહેનત નકામી ગઈ. આપી દીધો.
' લલ્લ શેઠના ત્યાં સર્વીસમાં હતો. કચરા- પોતા | માણસે પણ કૉલીફાઈડ ઈજનેરોની જેમ હથોડા કરતો અને ગાર્ડન સંભાળતો. શેઠ રોજ મારૂતિ-
૧0 તો ઘણા માર્યા પણ હજી સુધી સાચો પુશ પોઈન્ટ લઈને ઑફિસે જાય. સાંજ પડે પાછા આવે. લલ્લુ તેના હાથમાં આવ્યો નથી એટલે પરિસ્થિતિ ઠેરના ઠેર રોજ જતાં-આવતાં ગેટ ખોલી આપે. શેઠ ગાડી કેવી જેવી રહી છે.
રીતે ચલાવે છે તે ધારી ધારીને જુએ. એક દિ' શેઠની
| SR No. | 005649 |
| Book Title | Research of Dining Table |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hemratnasuri |
| Publisher | Arhad Dharm Prabhavak Trust |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 168 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 24 MB |