________________
[૨] રઝળે, એકે વાત ન સાજી ! મયણુ ભઈણી ન રહે છાની, મળિયા માતપિતાજી ભૂટ્યગાળા અંતરાય થાનક સેવનથી, નિર્ધન ગતિ ઉપરાછા કૂપની છાયા કુપ સમાવે, ઇચ્છા તેમ સવિ ભાંજ ભૂલ્યો રા નિગમ એક નારી ધૂતી પણ, ઘેબર ભૂખ ન ભાંગી છે જમી જમાઈ પાછો વળિયો, જ્ઞાનદશા તવ જાગી ભૂ૦ કબહી કષ્ટ ધનપતિ થાવે, અંતરાય ફળ આવે છે. રોગી પરવશ અન્ન અરૂચિ, ઉત્તમ ધાન્ય ન ભાવે છે ભૂલ્યાજ ક્ષાયિકભાવે ભેગની લધિ, પૂજા ધૂપ વિશાળા છે વીર કહે ભવ સાતમે સિદ્ધા, વિનયંધર ભૂપાળા ! ભૂલ્યોપણ
કાવ્યં– કુતવિલંબિતવૃત્તદ્વયમ્ | અગરુમુખ્યમનોહરવસ્તુના, સ્વનિરુપાધિગુણોઘવિઘાયિના પ્રભુશરીરસુગંધસુહેતુના, રચય ધૂપન-પૂજન-મહંતઃ ના નિજગુણા ક્ષયરૂપસુધૂપનં, સ્વગુણઘાતમલં પ્રવિકર્ષણમ | વિશદબાધમનંતસુખત્મિક, સહજસિદ્ધમUપારેપૂજયે મેરા
» હીં શ્રી પરમપુરુષાય પરમેશ્વરાય, જન્મજરા મૃત્યુ નિવારણાય, ભેગાંતરાયદહનાય શ્રીમતે વીરજિનેદ્રાય ધૂપ યજામહે સ્વાહા.
|| પંચમ દીપક પૂજા છે
દુહા
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
