________________
૧૧૪
મંત્ર ધરે તતખેવ; ! ૨ ! બીજે બલીઓ તુજ થકી, અવર કહું કલિયુગ; અરડકમલ મુછાલ દે, તું જ નમે પરત . ૩ !
છે.
પરત ખ તુજ નમે મુછાલા, જેહને સાત સબલ દલ પાલા; તુજ સમે અવર હડી કુણુ કહીએ, નવ ખંડે તુજ નામજ લહીએ. છે ક ગ્રહ ગણુ વ્યંતર તારાચંદ, અમરે દેવ દાનવ ઈન્દ; સમરે સબલા રાહુ રાણા જક્ષ રખ કિનર ઓર ભાણા પ માં કોએ નહી કલિયુગ તુજ તોલે, તુજ ગુણ મોટા મહીપતિ બોલે; જો રૂઠે જાણે જમકાલ; કરે પૃથ્વી ઉથલપાતાલ. || ૬ બેઠે રાસ તવ થાએ ચંડ, ગૃહણિ મંડે ખંડ ખંડ, જે વકીલે જાણે જિમ દંડ, તું તુટોદે પંચામૃત મંડ જે તું જ નામ લયત જાગે, વૈરી દલ પરગટ પાએ લાગે; વિક્રમ વીરમાન તે મેડ્યા, જેગી જગમ તે કર જોડયા. ૮ તું બાલે જાલેને પછાડે, ધારે વારેને સંઘારે; તુજ પડખે થર હર કંપાવે, ભકિત વિના કહો કેણ સદ્ધિ પાવે. ૯ છે કર દ્રષ્ટિ જિહુ તું ભાલે, તાપે સો યણ પર જાલે, ભુત- પ્રેત- બેચર ચામંડ, કે દેવ દઈ શીર દંડ. ૧૦ | કાલે કાલ કરે વિકરાલ, કાંધે સાત હાથ કરવાલ; હું હું કાર કરતે હિંડે, વલી તું તુજ ગુણ નવિ મંડે ૧૧ છે તેજ આસનથી પડે પોકાર, દુર ગયે તવ જે જે કાર; મેતિ માન કરે ભંડાર, તું તુઠો દે ગજ અસવાર. ૧૨ લટક લટક બિહ પગ લટકાવે, મહ૮ શનિસર નામ કહાવે; જલ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org