________________
૧૨
વટાવીને જંગલના મોઢે આવી ઊભો. સારથિ અટક્યો. અંજનાને પગે લાગીને બોલ્યોઃ બહેન ! લાચારીથી મારે તમને અહીં છોડવાં પડે છે.’
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી : ૧ - ૪
અંજના કહે, ‘ભાઈ ! તું તારે જા. અમારા નસીબમાં જે દુઃખ લખ્યાં હશે તે અમે ભોગવીશું. અમારા માટે તારો જીવ જોખમમાં નાખીશ નહીં.’ સારથિ અંજના તથા વસંતમાળાને ભયંકર જંગલમાં મૂકીને પાછો ગયો. તેઓ ધીમે ધીમે આગળ ચાલવા લાગ્યાં.
*
રાતનું અંધારું ચોતરફ ફેલાવા લાગ્યું છે. એક તો જંગલ ને તેમાં અંધારું ઘો૨. વળી તેમાં જાનવરોનો શોરબકોર.
અંજના તથા વસંતમાળા એક ઝાડ નીચે બેસી રહ્યાં ને આખી રાત પ્રભુ-સ્મરણમાં ગાળી. સતીના સતના પ્રભાવે તેમના જીવને જોખમ ન થયું.
Jain Education International
વહાણું વાયું એટલે ચાલવા લાગ્યાં. છેક સાંજે જંગલ વટાવીને બહાર નીકળ્યાં. બીજા દિવસે પોતાના પિતાને પાદર આવીને ઊભાં. અંજનાનો પિયર જતાં જીવ ચાલતો નથી. તે વિચા૨ ક૨ે છેઃ ‘કયા મોઢે હું પિયર જાઉં ? સારા વખતે સૌ માન આપે, પણ અત્યારે મારી શી હાલત થાય ?” આમ વિચાર કરીને પિયર તરફ ડગ ભરતી નથી. એટલે વસંતમાળા કહે : “બહેન ! મનમાં નકામી ચિંતા શા માટે કરો છો ?
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
