________________
શ્રેણિક બિંબિસાર
હતો. રમતાં રમતાં એણે થાળી પાસે પેશાબ કર્યો. એના છાંટા ભોજન પર ઊડ્યા, પણ એ તો જમતો રહ્યો. જમી રહ્યા પછી પોતાની માતાને કહે : “મારા જેવો પુત્રપ્રેમ કોઈનો હશે ખરો !'
રાણી ચેલ્લણા કહે : “બેટા, પુત્રપ્રેમનો તારા બાપનો, બાકી બધી વાતો ! તારા જન્મ પહેલાં જોશીએ અવળવાણી ભાખેલી. દીકરો બાપનો દુશ્મન થશે. મેં સગી માએ જન્મતાં જ તને તજેલો. ઉકરડામાં નાખી દીધેલો. તારા બાપને ખબર પડી. એણે ત્યાંથી તને તેડી મગાવ્યો. તારી આંગળી એક કૂકડાએ કરડી ખાધેલી. તું ખૂબખૂબ રૂવે, એણે પાસ પરુવાળી આંગળી પોતાના મોંમાં રાખી તને રડતો બંધ રાખેલો.' - રાજા કુણિકની આંખો ખૂલી ગઈ. એ બાપને કેદમાંથી છોડાવવા દોડ્યો. બેડીઓ તોડવા હાથમાં કુહાડો લીધો.
મહારાજા શ્રેણિકને લાગ્યું કે પુત્ર મારો ઘાત કરશે, એને બાપને માર્યાનું પાપ લાગશે. લોકમાં ભંડો દેખાશે. એના કરતાં મારા હાથે કાં ન મરું.
પોતાની આંગળી પર હીરો હતો, એ ચૂસી લીધો. પુત્ર પાસે આવ્યો ત્યારે પિતાના પ્રાણ નીકળી ગયા હબ મગધરાજ ભવ જીતી ગયા.
शिवमस्तु सर्वजगतः
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
