________________
જેન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણીઃ ૨-૪
.
.
.ت.
.ت.
સંધ્યા સમયે વિજયના ઘેનમાં શતાનિક, મૃગાવતી વગેરે મહેલમાં આવ્યાં, પરંતુ રાજા શતાનિક બેચેન હતો. સૂતી વખતે એણે કહ્યું : “આજે મને તાવ જેવું દેખાય છે.'
મૃગાવતીએ રાજા પાસે જઈ માથે હાથ ફેરવ્યો. તાવ ઉગ્ર હતો જ. તેણે કહ્યું : “હમણાં મટી જશે, એમ આશ્વાસન આપી નમસ્કાર મહામંત્રનો ત્રણ વાર જાપ કરતાં તાવ ઊતરવા માંડ્યો. બીજે દિવસે ફરી ઘોર ઘમસાણ મચ્યું.
આમાં તાવ ઊતર્યા પછી અશક્ત થયેલા શતાનિકને ફરી વાર ભયંકર અતિસાર થયો. યુદ્ધનો થાક, કંટાળો અને ચિંતાએ તેમાં વધારો કર્યો. મૃગાવતી બહુ જ સાંત્વન આપતી; પરંતુ રાજાને ચિંતા સતાવી રહી હતી. એમનો વારસદાર નાનો રાજકુમાર ઉદાયન હજી તો બાળક જ હતો. આ રાજ્ય કોણ સાચવશે એ ચિંતા જ એમને સતાવી રહી હતી.
રાજાની ભયંકર માંદગીના સમાચાર બધે ફેલાઈ ગયા.
રાણી સામે જોઈને રાજા બોલ્યાઃ નાના રાજકુમારને સાચવજે.' ત્યાં તો નાનો રાજકુમાર દોડતો દોડતો આવી માની ગોદમાં લપાયો. રાજા કહે : “બેટા, ચિરંજીવ થા. કૌશાંબીને જાળવજે. વસુદેશની વાત્સલ્યપ્રિય પ્રજાને સમજજે અને જાળવજે.' નાનો રાજકુમાર કંઈ પણ સમજ્યા વિના રાજા ને રાજમાતા સામે જોઈ રહ્યો.
ત્યાં તો રાજાનું છેલ્લું ડચકું સંભળાયું. રાણી નાથ !
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
