________________
કાન કઠિયારો
કાનો બહુ ગરીબ. લાકડાં કાપીને તે ગુજરાન ચલાવતો. એટલે કહેવાતો કઠિયારો.
તેને ૫હે૨વાને પૂરતાં કપડાં નહીં. એક ચૌદ થીંગડાંવાળો ચો૨ણો ને માથે ફાટેલું ફાળિયું એ એનો પોશાક. સવાર પડે એટલે ખભે નાખે કુહાડો ને જાય જંગલમાં. ત્યાં દિવસભર મહેનત કરીને લાકડાં કાપે. તેનો ભારો બાંધીને સાંજે ગામમાં આવે. એને વેચતાં જે કાંઈ પૈસા મળે તેની જારબાજરી લાવે અને તેનાથી પેટગુજારો કરે.
એક વખત ઉનાળાનો દિવસ છે. ધોમ ખૂબ ધખ્યો છે. લૂવાળો પવન વાય છે. બધાં પ્રાણી આ વખતે ઠંડક શોધે છે.
પણ કાનાને નિરાંત નથી, શાંતિ નથી. એ તો લાકડાંની શોધમાં ફરે છે. મનમાં વિચાર કરે છે : અહો ! નસીબની બલિહારી છે, નહીંતર મને પશુપંખી જેટલોય આરામ ન મળે ! મારા જેવો કોણ હોય કે આવા સખત તાપમાં પેટ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
