________________
(३३) ये जोग, जो पुण्य मले संयोग ॥ राणी कीधा सोले शणगार, श्राव्या जिहां हंसकुमार ॥ १३॥ आवीने कुमरने निरखे, हावनाव करे मन हरखे॥मुख चंद्रकला जिम सोहे, नर नारी तणां मन मोहे ॥१४॥ जुजदंग जिस्या जंकाली, सोहे सोल वरसनी बाली॥ श्रांखमली अति अणीयाली, काल जिम कीकी काली ॥१५॥सोहे कीर जिसी मुख नासा,जलां वस्त्र सुगंध सुवासा ॥ काने बिहुँ कुंमल दीपे, जाणे शशी सूरज कीपे॥१६॥ लीलावती चाले ठमके, पाय नेचर घूघर घमके ॥ कटिमेखला घूघरीयाली, सहीयरशुं देती ताली ॥ १७ ॥ कंठे पहेस्यो नवसर हार, राणी रति तणे अनुहार ॥ करकंकण मोती जडीयां, जाणे
आप विधाता घमीयां ॥ १७ ॥ कवि उपमा केहवी श्राखे,राणी हवे किस्युं नाखे॥तो\मोरी प्रीति अपार, ए जाणे परमेसर सार ॥ १ए॥ सर्व गाथा ॥ २७॥
॥दोहा॥ ॥ हंस दीठे हर खित हुश, नवि मूके ते गम ॥ मुख निशासा मूकती, किस्युं न करे काम ॥ १॥ काम थकी सीता हरी, रावण ले गयो लंक ॥ दश शिर रावण दीयां, काम तणा ए वंक ॥२॥ कामवशे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org