________________
(१३५) जडे जडित श्राजर्ण, चहुटे वत्तें सघला वर्ण; चहुटे वस्तु चडे नव लखी, करे परीक्षा जे पारखी ॥२०॥ चहुटे मोटी पाणी पर्व, चहुटे गाये गण गंधर्व; चहुटे बेग बोले जाट, चहुटे धर्मतणा आघाट ॥ २३ ॥ चहुटे चोपट जो जवहरी, चहुटे वस्तु अमुलिक खरी; रुपागरा चीतारा चाहिं; घांची मोची चहुटा मांहिं ॥ २४ ॥ खासड खेडां मोजड घमे, जे जोये ते चहुटे जमे; दयावंतनी दृष्टे पड्या, जीव मुंकाये चहुटे चडया ॥ १५कणबी कंसारा कुंनार, गांडा बिपा सही लोहार; चहुटे चीतवसे (चहुं गमां, माली तंबोली तेरमा ॥२६॥ चहुटे जो मंगाई जात्र, चहुटे नाचे नवलां पात्र; चहुटानी मंडा. वी हार, कया त्रिकलशां तोरण बार ॥२७॥ संताप्यो घरथो नीसरे, चहुटे जातां मुख वीससे जेहोने चहुटुं पुजे प्हरे, करे लीला ते बेगं घरे ॥२७॥ नगर तणां कीधां ममाण, जे जोई परदेसी जाण; वैद्य वईद ने व्यवसाईया, गम
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org