________________
(एए) पुरुषां मांहे, लोह जार नवि मे ॥ सघला पुरुष कहे हवे तेहने, डोमि तुं कां हठ मांडे ॥ नरे॥॥ तरुथो लई तब पुरुष ते बोल्यो, पूरथी श्राण्यो एह ॥ देवाणु प्रिय हुं नहीं बांडं, गाढो बांध्यो बेद ॥ नरे ॥॥हवे तिण पुरुषनें सहु वली जांखे, हेतु युगति दृष्टांतें ॥ पण ते नवि माने नर मूरख, वली श्रागा चट्या खंतें ॥ नर ॥ १०॥ इंमत्रांबानो श्रागर श्राव्यो, तिहां पण ते विरतंत ॥ रूप्प सुवर्ण रयणा यर हीरा, पण तेणे नवी ग्रह्या अंत॥ नरे ॥११॥ बीजा पुरुष लई बहु हीरा, आव्या नगर उदास ॥ वेचीने धन लोधा बहु परें, नोगवे नोग विलास ॥ ॥ नरे० ॥ १२ ॥ गाय नेश गली बहु लीधा, मेव्या दासी दास ॥ श्राउ नूमी प्रासाद अनोपम, पूरे वं डित श्रास ॥ नरेण ॥१३॥ स्नान करी बली कर्म घणे रा साथें तरुणी बंद ॥ बत्रीश बझ पडे बहु नाटक, नोगवे नोग यानंद ॥ नरे॥१४॥ लोह वाणीयो लो हनें वेची, पामे अल्प ते मोल ॥ पश्चात्ताप करे धन खूटे, पामे उरक निटोल ॥ नरे० ॥१५॥ दीण महा उर्लन धन हीणो, चिंता सागर तोल ॥ लोग जोग वता पुरुष ते देखी, बोले एहवा बोल ॥नरे॥१६॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org