________________
મૂરખ કહે ધન માહરૂ, બે ધાન્ય ન ખાય છે વસ્ત્ર વિના જઈ પઢવું, લખપતિ લાકડા માંય છે ભૂ૦ ૬ છે ભવસાગર દુઃખજળ ભર્યો, તરે છે ? તેહ છે વચમાં ભય સબળ થયે, કમ વાયરે ને મેહ ભૂ૦ ૫ ૭ લખપતિ છત્રપતિ સબ ગયા, ગયા લાખ બે લાખ છે ગર્વ કરી ગેખે બેસતા, સર્વ થયા બળી રાખ ા ભૂલ્ય૮ ધમણ ધુનંતી રે રહી ગઈ, બુજ ગઈ લાલ અંગાર છે એરણકે ઠબકે મચ્યો, ઉઠ ચલે રે લુહાર છે , ભૂલ્યા છે ૯ ઉવટ મારગ ચાલતાં, જાવું પહેલે રે પાર છે આગળ હાટ ન વાણી, સંબલ લેજો રે સાર એ ભૂલ્યા છે ૧૦ છે પરદેશી પરદેશમેં, કુણશું કરે રે સનેહ | આયા કાગળ ઉઠ ચલ્યા, ન ગણે આંધીને મેહ ભૂલ્યા છે ૧૧ કેઈ ચાલ્યા રે કઈ ચાલશે, કેઈ ચાલણહાર છે કઈ બેઠા રે બુઢા બાપડા, જાયે નરક મેઝાર છે ભૂ૦ મે ૧૨ જીણું ઘર નેબત વાજતી, થાતા છત્રીશે રાગ છે ખંડેર થઈ ખાલી પડ્યાં, બેઠણ લાગ્યા છે કાગ ! ભૂલ્યા. ૧૩ ભમરે આવ્યા રે કમળમાં, લેવા કમળનું ફૂલ કમળની વાંછાએ મહેરો,જિમ આથમતે સૂર ભૂલ્યા . ૧૪ સદ્દગુરૂ કહે વસ્તુ વહેરીએ, જે કઈ આવે રે સાથ છે આપણે લાભ ઉગારીએ, લેખું સાહિબ હાથ ભૂલ્યા છે ૧૫ છે
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org