________________
B
तृतीयःसर्गः णाशे. एवीरीते जरत महाराज मरुदेवा माता साथे जेटलामां वात करे बे, तेटलामां को पोली नक्तिपूर्वक हाथ जोडीने, तथा पृथ्वीपर मस्तक नमावीने तेमने कहेवा लाग्यो के, हे खामि ! यमक अने शमक नामनां बे पुरुषो आपने कंज्ञक कहेवा माटे आव्या बे, अने ते बारणे उना . पली जरत माहाराजे तेने अज्ञा आपवाथी पोलीथाए तेने त्यां प्रवेश कराव्यो, त्यारे ते पण हर्षथी “जय जय" शब्द करता त्यां श्राव्या, तथा तेउमाथी शमक नमस्कार करीने बोल्यो के, हे देव ! ढुं वधामणी थापुं हुं के, पिताजीने केवलझान उत्पन्न थयु! वली पुरीमताल नामनां नगर पासे शकटानन नामनां वनमां, ते त्रण जगतनां प्रजुनुं खोए समवसरण बनाव्यु बे; तथा त्यां सर्व दिशाउँमाथी पुरुषो, स्त्री, देवो भने देवी, पोतानी रुधिथी स्पर्धा करता थका श्राव्या . पड़ी यमक पण नमस्कार करीने, हर्षयुक्त थयो थको उंचे स्वरे कदवा लाग्यो के हे खामि ! हुँ पण वधामणी आपुं हुं के, स्फुरायमान प्रजाए करीने देदीप्यमान सूर्यना बिंबनी पेठे उज्ज्वल, हजार श्रारावालु, तथा स्फुलिंगोनी श्रेणिथी शोनितुं अने देवाधिष्ठित चक्ररत्न थापणी शस्त्रशालामां उत्पन्न थयु . जरत राजाये ते सांजलीने ते बन्नेने उचित दान आपी विसर्जन कर्या, तथा पोते श्रवचनीय आनंद पाम्या. पनी तेनुं चित्त हिंचोला खावा लाग्यु के,पेहेलां मारे तातनां केवलज्ञाननो महोत्सव करवो, के चक्ररत्ननो महोत्सव करवो? एम विचारतां बेवटे तेणे निश्चय कर्यो के, अहो! जगतने अनयदान देनारा तात क्या ? अने जगतने जय आपनारूं आ चक्र क्यां? माटे आटलो वखत जे में विचार कर्यो, ते फोकट कों; तेथी हवे मारे प्रथम प्रजुनां केवलज्ञाननी उत्पत्तिनो महोत्सव करवो. एम विचारि तेणे मरुदेवा माताने विनंति करी के, हे माता! तमो जे कहो बो के, मारो पुत्र हमेशां वनमां जमीने, दुधा, तृषा, ताप आदिकधी पीडित थश्ने उःख जोगवे बे; पण हवे सुरअसुरोथी सेवित, एवा तमारा पुत्रनी, त्रणे जगतने आश्चर्य करनारी लक्ष्मीने जोश्ने तेनी तपस्यानुं फल जुलं ? एम कहीने, तेणीनी अनुज्ञापूर्वक ते वाक्यथी हर्षित थएलां मरुदेवा माताने, विद्वानोमां शिरोमणि एवा जरत माहाराजे हाथीपर चडाव्यां;
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org