________________
६८
शत्रुंजय माहात्म्य.
युष्य, उत्तम कूल, तथा न्यायोपार्जित धन, एटलां साधनो बे. एवी रीते गुरुनां मुखरूपी चंद्रथी निकलेला देशना रूपी अमृतने पीने, पोतानां रोगसंबंधि व्रतांत महीपाले पुग्यो. त्यारे गुरुए पण समाधिथी तेनां पूर्व जवन व्रतांत जाणीने कयुं के, हे महीपाल ! जे रीते तें दुष्कर्म उपार्जन कर्यु हतुं, ते सधनुं तुं सांजल ?
जर क्षेत्रमां पुर नामनुं नगर बे, त्यां महागुणी श्रीनिवास नामे राजा हतो; ते राजा पितानी पेठे प्रजाने पालतो, तथा यमनी पेठे शत्रुने हणतो, अने दानथी तो कामधेनु, चिंतामणि रत्न, तथा कल्पवृकोने पण दूर करतो. वली ते शीलादिक गुणोयें करीने युक्त हतो, तो पण तेने शिकारनो घणो शोक हतो; अने तेथी ते राजा ( कलंक सहित ) चंद्रनी तुलनाने धारण करतो. एक दहाडो ते राजा शिकारनो लोलुपी
यो को, घोडापर बेसीने, तथा हाथमां धनुष्य धारीने, वनभूमिमां गयो. त्यां वेगवाला घोडायें करीने, हरिणनां टोलांने त्रास पमाडतो थको, ते राजा वरसादनी पेठे अविछिन्न रीते वाणोनो वरसाद वरसाववा लाग्यो. एवी रीते शिकारमां तल्लीन थयो थको, जे वस्तु दूर हती, तेने नजदी कमां, तथा जे नजदीक हती, तेने दूर करतो थको, ते पोतानां सैन्यथी बुटो पडी गयो. त्यां घाटा वनखंडमां कोइ प्राणीने रहेलां जाणीने, तेने मारवानी इहाथी, तेणे तीक्ष्ण बाणो मुक्यां; एटलामां तेणे " नमोऽईदद्भ्यः " एवी रीतनी गदगद कंठनी वाणी सांजली; त्यारे तेनी उत्पत्ति जाणवाने ते जेटलामां दृष्टि फेंके बे, तेटलामां तेणे पोतानां वाणी वधारला, तथा कायोत्सर्गमां रहेला, अने पृथ्वीपर पडता एक मुनिने जोया. एवी रीते दाएला ते मुनिने जोइने, जाणे पोतानुं पुण्यरूपी वृक्ष बेदायुं होय नहीं तेम जाणीने ते खेद पामवा लाग्यो के अरे ! आजे में था शुं निबिड पाप उपार्जन कर्यु ? खरेखर में जे दुष्कर्मरूपी श्रभियें करीने बोधिबीजने वाली नांख्युं ! ! अरे ! मारा जीवितव्यने पण धिक्कार बे !! केम के, एक जीवने दवाश्री पण माणसाने अत्यंत जयंकर नर्क मले बे. वली में दुष्टे मारुं व्यसनले सुधि वधार्थं के, जेथी मुनिनी हत्या मारे हाथे थइ. वली जेde निरपराधी प्राणीजने दुःख देवारूप या व्यसन मने शीखान्युं,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org.