________________
६४
शत्रुंजय माहात्म्य.
र सरखा तेनां शरीरने अत्यंत कष्ट श्रापवा लाग्या. ते वखते वननी रमणिक भूमि तेने नरकनी पृथ्वी सरखी लागवा मांडी, तथा कमलो - वालुं नदीनुं पाणी, तेने जयंकर लागवा मांड्यं; तेम वाजांनो नाद यमनां वचन सरखो लागवा मांड्यो, तथा तेनुं वास मारतुं शरीर तेनां परिवारने पण दुःखदायक लागवा मांड्यं. वली तेने जोजन तो फेरसमान, तथा पाणी तपावेला सीसा सरखं, अने बरास तो दुःखदायक लागवा मांड्यो; वली तेने गायन दुर्वाक्य सरखुं, तथा नाटिक सर्पनां वींटला सरखं, ने पुष्पो यमनां बाणो सरखां लागवा मांड्यां. वली नरकथी पण अधिक दुःख पामता एवा ते महीपालने माणसो वच्चे, तेम एकांतमां पण चेन पडवा लाग्युं नहीं. एम करतां केटलेक दिवसे ते कुसुमोनां समूहवाला उद्यानमां पहोंच्यो, तथा त्यां तेणे मुकाम कर्यो; अने तेनां दुःखधी सैन्य पण दुःख पामवा लाग्युं. जेम जेम माणसोने पूर्वे करेलुं शुभाशुभ कर्म उदयमां श्रावतुं जाय बे, तेवी रीते परनां उप्रदेश विनानी तेमनी बुद्धि प्रवर्ते बे. वली कर्मोथी प्रेराएलो श्रा जीव, कुंजार - नां चक्रनां स्वजावनी तुलनाने धारण करतो थको, सर्व जगोए जम्या करे a. वे एक दहाड़ो पूर्णिमाने दिवसे ते महीपाल कुमार रात्रिए सुखनी छाथी अकाश प्रदेशमां सूतो. एटलामां त्यांथी विद्याधरो चैत्री पुनेमने दिवसे सिद्धगिरिपर आदिदेव प्रजुनां चरणकमलनी सेवा माटे जवा लाग्या. त्रणे लोकमां जेटलां तीर्थो बे, अने तेर्जनी यात्राथी जे फल मले, ते फल या तीर्थनी एकज यात्रा थापे बे. तेमां पण चैत्री पुनेम दिवसे, या पुंडरिक गिरिनी करेली स्तुति, स्वर्ग ने मो
नां सुखने हथेली मां श्रापे छे. हवे ते आकाशगामी विद्याधरो, शक्तियें करीने नंदनवनमांथी लावेलां विचित्र पुष्पोथी श्री कृषजदेव प्रजुनी सेवा करवा लाग्या, तथा नाना प्रकारनां श्रजिनयोथी नूषित, एवा संगीतने, अत्यंत प्रीतियुक्त चित्तवाला थया थका त्यां करवा लाग्या; वली विचित्र प्रकारनी भाषावालां, तथा वैराग्य गर्जित स्तवनोयें करीने, ad त्यां जिनेश्वर प्रजुने आराधवा लाग्या. पढी ते विद्याधरो त्यांची उतरीने पोतानां स्थानकोप्रते चालवा लाग्या. ते वखते चंद्रचूड नामनां विद्याधरने तेनी स्त्री प्रिय वचनोथी कहेवा लागी के, हे नाथ ! आपण
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org