________________
६२
शत्रुंजय माहात्म्य.
हवे हुं, कर्म जेम जीव छाने शरीरनो, तेम तमारा बन्नेनो संगम करा - वीश. एवी रीतनुं कुमारनुं वचन अंगीकार करीने, जाइने मलवामां उत्सुक थयो थको, स्वच्छ मनथी ते त्यां रह्यो . हवे त्यां महीपाले, गीत, शास्त्र तथा इष्ट जनना संगथी, राजपुत्रीनी साथै सुख जोगवतां थकां केटलाक दिवस गाव्या. हवे यहीं पूर्वे करेलां कर्मोनां परिपाकथी म - ही पालने तापनी पीडा थर, तथा गोपर फोडलाई थया; छाने तेथी तेने घणीज व्याधि थवा लागी. वली ते तापने दूर करवा माटे जे जे ठंडा उपायो करवामां यावता, तेथी तो तेनुं कमल सरखं कोमल शरीर अत्यंत दुःख पामवा लाग्युं; एवी रीते मृत सरखां औषधोथी तेनो उपाय करवा मांड्यो, तो पण शांत वचनोथी जेम डुर्जन, तेम तेनो व्याधि विशेष दुःखदायक थयो. वली तेनां रोगमाटे जे उपाय न कर्यो, तेवो कोइ पण उपाय के, विद्या के प्रपंच था दुनियामां हतोज नहीं, अर्थात् सघला इलाजो कर्या. एवी रीते एक माससुधि घणां वैate विविध प्रकारनां औषधोथी उपायो कर्या, तो पण तेनो रोग मढ्यो नहीं. पबी तो मीष्ट वचनोथी राजानी रजा बेइने, तथा पितानी पेठे तेने ने दिलगिर थता लोकोने पण शांत करीने सेंकडो लश्करथी तथा विद्याधरोथी विंटायो थको, पिताने मलवानी उत्कंठाथी ते महीपाल चालतो थयो . गुणसुंदरी पण वृद्धोनी अनुज्ञा लेइने, तथा मातपितानां चरणने नमीने पोतानां जतरनी साथे चाली. एटलामां पूवनां मत्सरी राजा ए ते महीपालने मार्गमां रोक्यो; छाने ते तेने कदेवा लाग्या के, अरे ! रंक ! श्रमो राजानां देखतां, बलविद्याथी या कन्यारूपी रत्नने लेने तुं क्यां जवानो के ? हमणा तने तेनुं फल मलशे. वली जे माणस प्रति लोजयी पोतानां परिमाणथी पण अधिक कार्य करे बे, तेने तुं जेम कुष्टी थयो, तेम प्रगट फल जोगववुं पडे बे. वली त्यां तुं जे जेम तेम बक्यो हतो, तेनुं तने हमणा फल मलशे . एम कहीने अत्यंत क्रोधायमान थएला ते राजार्टए एकता थइने, सघलां लश्करी ते महीपालने घेरी लीधो. ते वखते शत्रु प्रते काल सरखा महीपाले पण रोगनी पीडाने नहीं गणीने, हाथमां तलवार लीधी. ते वखते हाथी दांतोथी, रथवालाई बापोयी, पालार्ज तलवारोधी, तथा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org