________________
५०
शत्रुजय माहात्म्य. पवित्र, तथा शीलरूपी श्रलंकारने धरनारी कल्याणसुंदरी नामनी राणी डे. तेनी कुक्षीमा रत्ननी पेठे उत्पन्न थयेली गुणसुंदरी नामनी श्रा कन्या बे; तेणीने में पुर्विनीते मोटी इलाथी अहीं श्राणी जे. वली हे कुमार! तें था तारी शक्तिथी, श्रा कुमारिकाने जीवितदानथी, तथा मने नरकनां उझारथी, एम अमो बन्नेने चाकरनी पेठे खरीदी लीधा . वली श्रा कन्यानो स्वयंवर एक मासमां मोहोटो थवानो डे, पण जीतेल ले मुखथी कमल जेणीये, एवी श्रा कन्याने में तेनां घरथी त्याग करावी. एवी रीते महीपालने कहीने, ते विद्याधर तेनां वचनरूपी ज्योत्स्नाने पीवाने च. कोरनी पेठे तेनी सन्मुख जोश्ने उनो. पठी ते कुमार पण उत्तम रसनां श्राश्रयवाली वाणी कहेवा लाग्यो के, श्रा कुमारीकाने तुं हवे तुरत तेनां पिताने घेर पहोंचाड? एवी रीतनी तेनी वाणीथी, ते विद्याधर, विद्यानी शक्तिश्री, श्राकाशमार्गे ते कन्याने तेणीने पोताने स्थानके ले गयो.पबी विद्याधरे ते कुमारने शोल वीद्या श्रापी, अने कुमारे तेने जैनधर्म थाप्यो. पडी पूर्व दिशामां तिलक समान एवा एक ऊंचा मेहेलने जोश्ने, कुमारे तेने पुज्युं के, श्रा मेहेल कोनो देखाय ? त्यारे विद्याधरे कंक मनथी विचारिने कडं के, हे कृपालु कुमार? तुं मारी कथा आदरसहित सांजल ? था वैताढ्य पर्वत उपर रत्नपुर नामर्नु नगर , त्यां शत्रुउने जीतनारो मणिचूड नामे राजा हतो. तेने विद्याविलासमां रसिक, तथा पितानी जक्तिथी पवित्र थयेला, एवा रत्नप्रन तथा रत्नकांति नामनां बे पुत्रो हता. तेउमांथी रत्नप्रने राज्यनां मदथी, मने रत्नकांतिने बलवान जाणीने, कंज्ञक मिशथी नगरमांथी कहाडी मेट्यो. पड़ी मणिचूडे रत्नप्रजने राज्य सोंपी दीक्षा लीधी, तथा सर्व प्राणी प्रते समचित्तवालो थयो थको ते वनमा गयो. हवे ते नाश्नां रेषथी में था पातालमां, मोहोटा मेहेलोनी श्रेणियी शोनावालुं नवं शेहेर वसाव्यु. श्रा नगरनांनायक समान तथा महाप्रनाविक एवा श्रीशांतिनाथ प्रनु, सिछनां धरोथी विंटायेला था प्रासादमा रहे बे. ते मारा नाश्ने जीतवामाटे, हे महीपाल ! में था कुविद्यानो उपाय को हतो, पण सारं थयुं के, तें मने नरकमां पडतो बचाव्यो. माटे हवे चालो, आपणे जिनपूजामाटे था चैत्यमा जश्ये, एम कही ते विधिपूर्वक देवसेवा करवा लाग्या. पनी उ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org