________________
३६
शत्रुंजय माहात्म्य.
तलाव, तथा मोटां उद्यान यादिकथी घेरायेलुं, दानशालाउंथी नरेलं, इंद्रनी नगरी सरखं, तथा जिनवचननी श्रेणिरूप मोहनी नीसरणीची मंडित थयेलुं " गिरिदुर्गपुर” नामनुं नगर गिरनार पर्वतनी तलेटीमां रहेलुं छे. ते नगरमा रहेनारा लोको जरा पण निर्धन, चाडीथा, मूर्खा, विवेकी, दीन के पराधीन नथी. वली त्यांनां लोको देवपूजन क नारा, जक्तिपूर्वक तपखीउने दान देनारा, मागणीने दान देनारा, तथा दुःखी प्रते दयालु बे; तेम त्यांनां वेपारी राजनां मानीता, कवि सत्कारवाला तथा चाकरो शेठो तरफथी इनाम मेलवनारा बे. ते न - गरमां समुद्र विजय राजानां वंशनो तथा घणां जाग्योथी शोजतो, अने अरिहंत प्रभु तथा मुनिमां जक्तिवालो, सूर्यमल्ल नामे राजा हतो. ते राजाये वैरीरूप अंधकारने हरीने समस्त पृथ्वीने आनंदयुक्त करी. वली यादववंशमां भूषण समान एवा ते राजाये क्रिडामात्रमांज, रणसंग्राममां लाखो वैरीनां मस्तकपर पग मुक्यो. वली तेनां प्रतापरूपी सूनां तापथी माखणसरखी शत्रुनी कीर्ति गली गई. सूर्यने विषे जेम कमलीनी, तेम या राजामां प्रीतिवाली, कमलसरखां मुखवाली, तथा शुन कार्योमां तत्परतेनी शशिलेखा नामनी पटराणी ह्ती. सूर्यमल्लनी ते इती, बतां सूर्यने ते जोती नहोती, तथा श्री नेमनाथ प्रजुनां चरण कमल ने सेवनारी हती. पुण्यमां आदरवाला, शांत, तथा सुखरूपी समुद्रमां काचानां जोडां सरखा, ते बन्ने स्त्री पुरुषो सुखेथी पोतानो काल निर्गमन करता हता. एक वखते राजा प्रभुनी यात्रा करवामा गयो हतो, ते वखते राणीये, पोतानां बालकोने रमाडती एक मयूरीने जोइ ते वखते ते राणी पोते पुत्रहीन होवाथी, पोतानां यात्माते शोक करवा लागी; त्यां राजाये आवीने, तेणीने धीरज श्रापीने युंके, ते कार्यमाटे तुं प्रजुनी सेवा कर ? पढी जगतनी माता सरखी एवी अंबा देवीनां प्रसादथी तेणीने प्रख्यात देवपाल ने म हीपाल नामनां वे पुत्रो थया; ते बन्ने कलानां समूहवाला, उत्तम पदवाला, मिष्ट वचनो बोलनारा, सर्व लोकोनी उन्नतिमां प्रीतिवाला तया सर्वपर समदृष्टि राखनारा हता; वली तेर्जये पोताना हृदयरूपी पृथ्वीमां उत्तम श्राचारणाने धारण कर्या हतां; वली बुद्धिना जंडाररूप
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org.