________________
३२८
शत्रुंजय माहात्म्य.
तानी माताना पिताना नगरने जोइ विचारवा लाग्यो के थाणे मारी निरपराधी माताने कहाडी मेली हती, माटे तेने हुं कंक मारुं बल बता. एम विचारि क्रोधथी तेणे सिंहनाद कयों, त्यारे माहेंद्र पण star निकलीने तेनी सामे लडवाने श्राव्यो. पढी त्यां घणो वखत ल
ने, तथा तेने जीतीने तेथे तेने नमस्कार कर्यो, तथा पछी पोतानी लखाण श्रापीने, तथा पोताना खामिना कार्यनुं वृतांत कहीने ते त्यांची चाली निकल्यो. पठी ते त्यांथी बीषिणने घेर गयो. पछी तेना वचनथी बिजीषण रावणने समजाववा गयो. अने हनुमान सीताथी पवित्र थ एला वनमां गयो. त्यां राक्षसीथी वींटाएली, मलीन वस्त्रने धरनारी, म्लान मुखवाली, तथा कुधायी क्षीण यएली, छाने रामनुं नाम जपती, एवी सीताने जोइने तेथे विचार्य के, खरेखर या सीता जगतने पवित्र करनारी महासती बे, माटे याने अर्थे राम जे खेद पामे बे, ते युक्तज बे पछी ते हनुमाने श्रदृश्य रहीने रामे आपेली वींटी तेणीना खोलामां नांखी, ते वींटीने जोश्ने सीता हर्षथी गलगली घर गइ. ते वखते ( तेणीनी चोकीमां राखेली ) त्रीजटाए तेणीने दर्षयुक्त जाणीने, ते बीना रावणने जइ कही, त्यारे रावणे दूतकार्यमां चतुर एवी मंदोदरीने सीताने समजाववामाटे तेणीनी पासे मोकलावी. त्यारे सीताए तेणीने ि कारी कहाडी. पी हनुमाने वृक्षपरथी उतरी सीताने नमस्कार कर्यो,
ते तेने कवा लाग्यो के, हे माता ! रावणनो नाश करनार थापना स्वामी लक्ष्मणसहित कुशल बे, तेमनो हुं पवन ने अंजनानो पुत्र हनुमान नामे दूत बुं. ते राम ने लक्ष्मण दंडकारण्यमां रहेला बे, तथा तेमनी श्राज्ञाथी हुं यहीं आवेलो बुं. ते सांजली सीताए अत्यंत हर्षित धने तेने श्राशिष पी. पढी त्यां हनुमानना उपरोधथी, तथा रामचं
जीना कुशलत्रतांतना हर्षथी तेणीए एकवीस रात्रिदिवसोने ते पार क. पछी हनुमान पंधाण तरीके सीतानो चूडामणि लेश्ने देवरमण उद्यानमां श्रव्यो, तथा त्यांना वृदोने जांगवा लाग्यो. वली त्यांना उद्यानपालकोने पण तेणे मार्या. त्यारे रावणना पुत्र इंद्रजीते त्यां यावने तेने नागपाशोथी बांध्यो, अने पठी ते तेने रावणपासे लेइ गयो. त्यां रावणना दुर्वाक्यथी तेथे तुरत नागपाशोने बेदीने, पाटुं मारी रा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org