________________
चतुर्थःसर्गः
२६१ जलथी वृद्धि पामेला, अने तीदण मुखवाला दर्जनां अंकुरो, पगमा प्रवेश करीने, तेमनां शरीरने नेदवा लाग्या. एवी रीते ते मुनिराज रागशेषने जीतीने, हृदयकमलमा प्रजुनुं ध्यान धरता थका, तथा मत्सररहित बुझिवाला थया थका, समनावमा एक वर्षसुधि रहीने घातिकर्मोनां पटलोने बालवा लाग्या. पनी श्री युगादीश प्रजुए तेमनी केवलोत्पत्तिना समयने, तथा तेमां विघ्न करनारा तेमनां मानने जाणीने, तेमने प्रतिबोधवामाटे ब्राह्मी अने सुंदरी सतीउँने त्यां मोकली; अने ते पण अनुक्रमे ते मत्सररहित मनुष्यवाला वनमांश्रावी. त्यां ते साधवी वादलांमां रहेला सूर्यनी पेठे, वेलडीउनां समूहोथी विटाएला ते मुनिराजने केटलीक महेनते उलखीने, आदरपूर्वक तेमने प्रजुनां वचनो कहेवा लागी के, हे ना! श्रीयुगादीश प्रजु थापने श्रमारा मुखथी संदेशो कहेवरावे डे के, हाथीपर चडेला पुरुषोने शुं केवलज्ञान थाय? माटे ते तमारा वै. रीने तमो जीतो? वली हे युगादीशप्रजुनां पुत्र! तमोते तरुण गजेंथी नीचे उतरो ? वली हे बांधव ! तमो आवा उत्कृष्ट मुनि थश्ने पण केम मोहमां पडो गे? माटे बोध पामो? एटयूँ कहीने ते बन्ने बेहेनो श्री श्रादिदेव प्रजुनां चरण समीपे गश्; पठी ते वचनो सांजलीने बाहुबलि पण तेनुं तत्व विचारवा लाग्या के, श्रा बन्ने मारी बेहेनो सर्वज्ञ एवा श्री पिताजीनी शिष्यो; माटे ते को पण वखते जूतुं बोले नहीं, पण तेमणे जे हाथी कह्यो ते क्या डे ? वली में तो हमेशने माटे आ सप्तांग राज्य तो तज्यु ! अने हुं तो कायोत्सर्ग ध्यानमा ढुं! त्यां मने हस्तीनी प्राप्ति क्यांथी? पण अहो! हवे मालुम पड्यु !! " नाना जाने कोण नमे?" एवी रीतनो मानरूपी हाथी मारी पासेज रहेलो , माटे ते मारुं पुष्कृत हवे मिथ्या था ? हुं तेने जश्नमीश. मानथी तो पुण्य, कीर्ति, यश, लक्ष्मी तथा स्वर्गनुं साम्राज्य पण जतुं रहे डे, श्रने ते पुर्गतिनी संगति करावे . वली मान डे ते म्लानि करनारूं, गुणोने हरनारूं, धर्मरूपी ल
मीने चोरनारुं, नीचगोत्ररूपी वृक्षप्रते वरसादसर, सौजाग्यनो नाश करनालं, कीर्तिने घटाडनारं, मोदसुखने दूर करनालं, तथा पुण्योनी श्रेणिरूप रात्रिने नाश करवामां सूर्यसरखंबे, तेथी सत्पुरुषो प्रायें करी तेनो त्याग करे . वली पूर्वे जेठए चारित्रनो जार अंगीकार करेलो के, एवा
२१
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org