________________
चतुर्थःसर्गः
२५१ नक्त डो. अगाउ श्री पिताजीए याचकोप्रते जेम धन, तेम श्रमोने अने जरतजीने पण राज्य वेहेंची आप्यु . त्योरे श्रमो तो पिताजीनी श्राझापूर्वक तेटलाज राज्यथी संतुष्ट रह्या; अने जरतजी तो असंतुष्ट थश्ने समस्त जरतखंड गली गया; तेटलेथी पण तेनी श्राशा संपूर्ण न थवाथी तेमणे जाऊनां राज्यो ले लीधां; अने तेम करीने तेमणे तेवी रीतनी पोतानी गुरुता देखाडी !!! अने तेथी मिथ्यात्वथी मूढ मनवालो अतत्वने पण जेम तत्वबुद्धिथी माने , तेम में पण गुरुबुझिथी तेमनी फोकट तातनी पेठे सेवा करी. वलीते चक्री थश्ने पण माझं राज्य अन्यपणानी बुधि लावी हरवानी श्वा करे ,पण ते एम नथी जाणता के, था बाहुबलि तो तेनुं सर्व कंज्ञहरी लेशे!माटे ते मोटा नाश्ने पण गुरुबुद्धिथी फोकट केम नमुं? अने तेथी पोतानां पराक्रमथी जो ते राज्य वेश् शके, तो जले लीए.वली हे देवो! जे सामो लडे नहीं, तेनी साथे लडवू नहीं; माटे ते जेवा श्राव्या , तेवाज जो पाना जाय,तो समर्थ एवो पण हुं तेमनी उपेदा करीश. वली तेमनां दीधेला जरतखंडने हुँ लोग, एवं तमो सांजव्युं पण क्याथी ? केम के, जो पिताजीनां आपेलांथी पण तृप्ति न थ, तो पड़ी शाथी थवानी हती ? माटे हे देवो ! जो तमो श्रमाकै हित श्वता हो तो, तेमनीपासे जर तेमने लोनांधनेज समजावो ? वली हुं तेमना जेवो कंझं लोजी पण नथी. एवी रीतनी बाहुबलिनी वाणी सांजलीने देवो मनमांश्राश्चर्य पामी कदेवा लाग्या के, चक्रनां अप्रवेशथी जरतने पण अटकावी शकाय तेम नथी, माटे हवे तमो बन्नेए उत्तम इंछ युद्धोथी लडवू, पण अधम युकोथी लडq नहीं. ते वात बाहुबलिए कबुल करवाथी देवो जोताथका नजदीकमां आकाशमां उन्ना.
हवे बाहुबलिनो बडीदार हाथीपर चडीने, हाथ उंचो करी, मोटा शब्दोथी सुनटोने कहेवा लाग्यो के, हे सघला राजपुरुषो! तमो श्रा वांडित रणसंग्रामथी पाला गे? तथा हाथी घोडा श्रादिक वाहनोने पण सर्व जगोएथी पाडा खेंची व्यो ? केम के, देवोनी मागणीथी श्रापणा स्वामीए युद्ध करवं कबुट्युं बे; माटे तमो ते दूर रहीने जुर्म ? ते सांजली सर्वे सुनटो पोतानी नुजाउने फोकट वृद्धि पामेली मानता थका, राजानी आज्ञाथी वांडित रणथी दूर खस्या. पड़ी जरतनां लश्क
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org