________________
१३७
शत्रुजय मादात्म्य. मुजर, चक्र, तलवार, नालां, बाण विगेरे हथीयारोनी विविध प्रकारनां पुष्पोथी पूजा करी; वली ते नृत्य सहित जयलक्ष्मीनां प्रारंज सरखां मंगल वाजिंत्रो शस्त्रोनी पासे वगाडवा लाग्या. वली श्राठे दिशामांधी सदमीने खेंचवा माटेज होय नहीं जेम तेम तेए हथीधारोनी आगल अक्षत अने रत्नोथी अष्ट मंगलो आलेख्यां. प्रजातमां युहनी श्छावाला बन्ने सैन्यना वीरोने ते रात्री पण लांबी थक्ष पडी. “ हवे प्रजात क्यारे थशे. ?” एवा विचारथी ते उठी उठीने वारंवार अस्ताचल प्रते जता चंजने जोता हता. ते वखते ते वीर पुरुषोनां मनने जाणीने रणसंग्रामनी इछावाली तेउनी आंखोमां बीकथीजहोय नहीं जेमतेम निशा श्रावी नहीं. हवे ते श्री रुपनदेव प्रजुना बन्ने पुत्रोनां युद्धने जोवानी श्वधीज होय नहीं जेम, तेम सूर्य पण उदयाचलनी चूलिकाप्रते तुरत चड्यो. हवे दश लाख वाजित्रोनां दृढ शब्दोथी दिग्गजो तो जाणे शब्दविनानां श्रने चेष्टा विनानांज थया होय नहीं, तेम थया. वली ते वखते अढार लाख उंछनि वागती थकी चंजनां हाथीने अने सूर्यना घोडाउने पण जय देवा लागी. जरतनां सैन्यमां वैरीनां प्राणोने हरनारा शोल लाख रणशीगाउँ वागवा लाग्यां. ते वखते काहलीनां तथा नेरीनां जांकारोथी पृथ्वीतल नेदावा लाग्यु. वली ते वखते वाजांना शब्दोथी तारामंडल त्रास पामवा लाग्युं, तथा वीरोनां सिंहनादोथी ज. गत शब्दमय थ गयु. वली ते समये, " हे वीरपुरुषो ! तमो बख्तर पेहेरो ? घोडाउने पाखरो पहेरावो ? शस्त्रो तथा रथादिक तैयार करो? हमणा रणसंग्राम थशे;" एवी रीते वारंवार कहेता थका राजपुरुषो बन्ने सैन्योमां फरवा लाग्या. ते वखते वीरपुरुषो राजानी आझाश्री शरीपर रोमांच धारण करवा लाग्या. वली ते घोडाउने पाखर पहेरावता थका तेऊनां जय सूचवनारा देषारवोथी अत्यंत आनंद पामवा लाग्या. तेव. खते रणशींगानां अवाजोथी घोडा जडकता हता, तेथी तेउने मधुर वाक्योथी शांत करीने ते पाखरो पहेरावता हता. वली तेउए ते घोडाऊनी बन्ने बाजुर्जए गरुडनी चांचो सरखां नालांट बांध्यां. ते वखते शत्रुनां समूहने गलवा माटे केटलाक घोडा सिंदमुखा, गरुडमुखा, ह. स्तीमुखा अने बहुमुखा पण थया. वली बखतरवाला तथा गर्जना कर
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org