________________
१३६
शत्रुंजय माहात्म्य.
मुनिना मुखनी वाणी सांजलीने, ते शत्रुंजय पर्वत प्रते गयो, अने त्यां मुनिना कहेवा प्रमाणे करवायी अनुक्रमे ते निरोगी थयो. त्यां वैराग्ययुक्त as अनशन करी, मृत्यु पामीने अधिक कांतिवालो या अनंतदेव थयो बे. वली ते तीर्थसेवानां प्रजावथी श्राजथी त्रीजे जवे, सघलां कर्मोंनो कय करी, अनंत चतुष्टयवालो थर मोके जशे ते सांजलीने ते अनंत नागकुमार शत्रुंजयप्रते गयो, अने हुं पण तेनी साथेज आग्रह सहित ते तीर्थने उद्देशीने गयो पढी ते देव त्यां महोत्सव पूर्वक
हा करीने, जक्तिथी तीर्थनुं स्मरण करतो थको पोताने स्थानके गयो. माटे हे चक्री ! ते शत्रुंजय समान बीजं कोइ पण तीर्थ त्रणे वनोमां पण नथी, केम के, जेनां स्पर्शमात्रथीज श्रापदार्थ दूर जाय बे. एवी रीते हे राजन् ! तीर्थोप्रते जमतो थको हुं ह्रीं श्री युगादीश प्रजुने नमवामाटे आव्यो हतो, त्यां प्रसंगे तमारुं पण दर्शन थयुं. वली श्री बाहुबलिना सोमयशा नामे पुत्र बे, तेमणे श्र श्री युगादीश प्रभु मंदिर बंधाव्यं बे. श्री युगादीश प्रभु त्रणे लोकोनां नायक बे,
ने तमो तेमनां पुत्र हो, माटे आपनां दर्शनथी मने बहु श्रानंद थयो बे. ते सांजलीने चक्री शत्रुंजयनुं तथा श्रीयुगादीश प्रजुनुं स्मरण करता थका पोतानां सैन्यप्रते श्राव्या, वृक्षोनी घटावाला तेज प्रदेशमां तेणे सैन्यने पडाव पण नांख्यो अने ते मुनि पण त्यांथी चालता थया.
वे बाहुब लिए पण जरतने श्रावेला जाणीने पोताना सिंहनादसहित गंजा वा जित्र वगडाव्युं. त्यारे सैन्यसहित नरतने “हुं जीतीश, हुं जीतीश " एम स्पर्धा करता थका सर्व योद्धा त्यां श्रावी पहोंच्या. ते सुजटो जाणे पोतानां अंतरंग तेजनेज देखाडता होय नहीं तेम, दथीयारोथी श्राकाशने दांतावालुं करता थका शोजवा लाग्या. वली ते बाहुबलिनां सुनो ते रणसंग्रामने तो श्रावेला उत्सव तरीके लेखवा लाग्या. पठी उतम शृंगारवाला तथा देहधारी वीररस सरखा त्रण लाख पुत्रोधी वींटाएला ते बाहुबलिए चतुरंगी सेना तैयार करी पछी ते सैन्यसहित जानां शब्दोथी दिशाउने वाचाल करता, बत्रवाला तथा चामरोथी विंजाता, तथा करेलुं बे मंगल जेनुं एवा ते बाहुबलि उत्तम दिवसे कल्याकारी जड़कर हाथीपर चड्या. पढी उत्तम परिवारवाला ते बाहुबलि
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org