________________
(૩૦) વળી તત તે તંત્રીયુક્ત વીણદિ, વિતત તે તાળાદિ, થન તે કાંસ્યતાલાદિ અને શુષિર તે વંશાદિ-ચારે પ્રકારના શાક્ત પાઠશુદ્ધ વાછત્ર પિતે વગાડે અને બીજા પાસે વગડાવે. ૭૫.
વળી સ્થાને રથાને-ચત્યના આગલા ભાગમાં ચૈત્ય પરિપાટી . વખતે રાસડા લેવરાવે, પિતે રાસ રમે અને ફરતા ફરીને ગવાતા ગીતનૃત્યાદિ જે ચર્ચરી કહેવાય છે તે હૃદયને આનંદ થાય તે રીતે કરે ને કરાવે. ૭૬.
ઉપર દ્ધિમાન શ્રાવકે કરવા ગ્ય વિધિ કહ્યો. હવે તેનો ઉપસંહાર કરતાં ઈતર સામાન્ય રિથતિના શ્રાવક માટે ચેત્યવંદનને વિધિ કહે છે –
એવી રીતે હાથી, ઘોડા, રથ વિગેરે અદ્ધિ સહિત જિનમંદિરે જવાને વિધિ ઋદ્ધિમાન શ્રાવક માટે બતાવ્યું, હવે સામાન્ય અઋદ્ધિમાન માટે કહે છે કે-તે શ્રાવક પિતાને ઘરે સામાયિક કરે. ૭૭. અને તેને કઈ લેણદાર રેકે કે કનડે તેમ ન હાય અને કોઈની સાથે વાદવિવાદ ન હોય તે તે શ્રાવક સાધુની જેમ ઈર્યાસમિતિ પાળતે જિનમંદિરે જાય. ત્યાં જઈને જે જે ભાવપૂજામાં કરવા યોગ્ય હોય તે ત્રણ નિરિસહી કહેવા વિગેરે સર્વ વિધિ કરે. કારણ કે તેની પાસે દ્રવ્યપૂજાની સામગ્રીરૂપ પુષ્પાદિકને અભાવ છે. ૭૮. તે શ્રાવક જે જિનમંદિરમાં પુષ્પ ગુંથવા વિગેરે કાર્ય પિતાથી બને તેવું હોય તો સામાયિક ન કરતાં તે કરે અથવા બીજો અવકાશ સ્વાધીનપણે મેળવી શકે તે મેળવીને કરે. એવી રીતે દ્રવ્યપૂજાને વધારે શેભાવવાથી પણ બહુ લાભ થાય છે. કહ્યું છે કે –
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
