________________
( ૧૨ )
ભક્ષ્ય પદાર્થ તરીકે દુગ્ધાદિ વિયને નિકૃત પ્રત્યાખ્યાનવર્ડનિયમ ધારવાવડ સક્ષેપ કરવા. તેમાં સચિત્ત અચિત્તાદિ દ્વવ્યેની સંખ્યા ધારીને નિયમિત વસ્તુઓનાજ ઉપયોગ કરવા. સમયવિરૂદ્ધ એટલે સિદ્ધાંતમાં જે જતુમિશ્ર ફળ, પુષ્પ, પત્ર અને સધાન ( મેળ અથાણુ' ) વિગેરે અભક્ષ્ય કહેલ છે, તેને વાપરવા નહીં- ખાવા નહીં.
આ પ્રમાણે સંપ્રદાયથી પ્રાપ્ત થયેલ શ્રાવકનું વિધેય તેના મધ્યાન્હ કૃત્યની સાથે ગૃહસ્થના ધરૂપ નિકૃત્યની વૃત્તિમાં કહેલ છે, તે અહીં કહ્યું. હવે સેાળમું દ્વાર કહે છેઃ
ભેાજન કરી રહ્યા પછી દેવગુરૂને વંદન કરીને અર્થાત ચૈત્યવ’દન કરીને પછી સાધુ વિગેરેની પાસે અથવા પેાતાની મેળે દિવસચરિમનું અથવા ગ્રંથિસહિતાદિ જે પચ્ચખ્ખાણ કરવુ હોય તે કરે. ૨૫.
ત્યારપછી ગીતા એવા મુનિની પાસે અથવા પ્રવચનકુશળ એવા શ્રાવક કે સિદ્ધપુત્રની પાસે જઇને વાચના, પૃચ્છના, પરાવતના, અનુપ્રેક્ષા ને ધર્મ કથારૂપ સ્વાધ્યાય કરે. તેમાં નિજ - રાને માટે યથાયોગ્ય સૂત્રાદિ શીખવુ તે વાચના, તેમાં કાંઈ શંકા પડે તે ગુરૂમહારાજને પૂછવું તે પૃચ્છના, પૂર્વે ભણેલા સૂત્રાદિકનું ન ભૂલી જવા માટે સભારી જવું તે પરાવના, જમ્રૂસ્વામી વિગેરે સ્થવિરાદિકના ચરિત્રોનુ સાંભળવું કે કહેવું તે ધર્માંકથા અને મનમાંજ સૂત્રાદિકની કે તેના અવિગેરેની વિચારણા કરવી તે અનુપ્રેક્ષા સમજવી. આ પાંચે તત્ત્વાદિના પરિજ્ઞાનગોચર છે, અર્થાત્ તેની પ્રાપ્તિ કરાવનાર છે.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org